چقد قشنگه زندگی بدون "مخاطب خاص"

ما بهش میگیم "افتخار"....شمابگو "آس وپاس"

ما میگیم چت کردن.....شمابگو "لاس"

اینا "شخصیت" من نیست...."افکارشماس "

فکرنکن" بی کسم" من ....."پزم بالاس"

هرکی باهام درافتاد.....جزء "حیووناس"


میخوای منو رنگ کنی....."ذغالم" سیاس

جاداره که بگم بهت..... "دنیا "مال ماس

جزء کسایی ام که.....همیشه "پرچمشون" بالاس 
ضمناً عشقم فقط خداس

به سلامتی اونی که دیگه بهش زنگ نمیزنیم ، اما اگه بفهمیم خطش خاموشه دق میکنیم
به سلامتی اونی که هنوز دوسش داری ، ولی دیگه مال تو نیست
به سلامتی اس ام اس هایی که ، ویبرشون دنیامونو لرزوند
به سلامتی تمام پیام هایی که نوشتیم ، ولی ارسال نکردیم
به سلامتی مخاطب خاصی که ارزشش رو داره یه عمر تنها باشی، و نذاری کسی جاشو بگیره
به سلامتی اونی که هیچ وقت نمیتونی بهش زنگ بزنی ، ولی دلتم نمیاد شمارشو از توو گوشیت حذف کنی
به سلامتی اونی که اومد تنهاییشو باهام قسمت کنه ، اما اونقدر بخشنده بود که سهمشو گذاشت و رفت
به سلامتی اونی که فکر میکنیم تونستیم فراموشش کنیم ، اما وقتی شب خوابشو میبینیم کل روز رو پَکریم
به سلامتی کسی که به نبودنش عادت کردی ، ولی دلت بودنش رو میخواد
به سلامتی مادری که وقتی توو خونه ناراحتیم و هرچی تلاش میکنیم که چیزی متوجه نشه ، ولی موفق نمیشیم . . . بعد از چند دقیقه میگه از چی ناراحتی؟
به سلامتی مسئول داروخونه که اونم میدونه زخم خورده ایم ، که همیشه مابقی پولمون رو چسب زخم میده
به سلامتی اونی که تا اسم عشقش میاد بی اراده دلش میلرزه و بغضش میگیره از دلتنگی ، ولی به کسی نمیتونه بگه عاشق کیه ، حتی رفیقش
به سلامتی عاشق هایی که دوستی میکنند ، نه هوس
به سلامتی همۀ تنهاها که عشقشون رفته
به سلامتی اونایی که شکست خوردن و تنها شدن ، اما باز تاریخ تولد طرف رمز گوشیشونه
به سلامتی دل ، که وقتی میشکنه دیگه صداش درنمیاد
به سلامتی لب هایی که مدتهاست واقعی نمیخندند
به سلامتی اونایی که خوابشون پریشونه و به جای شب بخیر شنیدن ، آهنگ غمگین گوش میدن و اونقدر گریه میکنند تا خوابشون ببره
به سلامتی تمام لحظات شیرین زندگیمون که تا اومدیم لذتشو ببریم ، یا زود تموم شد یا سریع واسمون تلخش کردم

خسرو شکیبایی چه زیبا گفت:
گاهی باید نبخشید کسی را که بارها او را بخشیدی و نفهمید، تا این بار در آرزوی بخشش تو باشد! گاهی نباید صبر کرد باید رها کرد و رفت تا بدانند که اگر ماندي رفتن را بلد بوده اي! گاهی بر سر کارهایی که برای دیگران انجام میدهی باید منت گذاشت تا آنرا کم اهمیت ندانند! گاهی باید بد بود برای کسی که فرق خوب بودنت را نمی داند! و گاهی باید به آدمها از دست دادن را متذکر شد! آدمها همیشه نمی مانند یکجا در را باز میکنند و برای همیشه می روند...

همیشه هم نباید سگ درونت را کنترل کنی … گاهی آزادش بگذار تا

آنگونه که شایسته است با طرف مقابلت برخورd کنه )))

آخه چرا همیشه میگن به قول معروف؟!!
.
.
چرا نمیگن به قول غفور یا به قول موسوی؟
اصن بگن به قول میرزاجانپور؟!!

ایمان موسوی هم اشفاگری کرد: دوست خانوادگی قلعه نویی 50 میلیون تومان از من پول گرفت!

 

پرسپولیس نیوز :  ایمان موسوی می گوید:«گفتند 6 میلیون چکم را پاس کن، در دربی فیکس هستی!»

نزدیک به یک سال و اندی سکوت و ناگهان شکستن آن. سکوتی که وقتی می شکند در آن حرف های مهمی نفهته است. حرف از ایمان موسوی است و ناگفته های «کوچکی» که از دوران حضورش در استقلال به زبان می آورد. او بعد از مصاحبه جنجالی جواد نکونام، لب به سخن می گشاید و حرف هایی می زند که می تواند در تاریخ فوتبال ایران بسیار مهم و به یادماندنی باشد.

 

او ماجرای پولی را تعریف می کند که نکونام کدهایش را داده بود؛ پولی که دوست نزدیک امیر قلعه نویی در استقلال از او گرفته بود. موسوی داستان هایی تعریف می کند که می گوید بخش کوچکی از آن اتفاقات هستند. از شبی می گوید که در بیمارستان بستری شد و تا مرگ رفت اما استقلالی ها سراغش نیامدند. این شما و این مصاحبه ای جنجالی از بازیکنی که روزهای تلخی را در استقلال سپری کرد.

 

جواد نکونام روز گذشته با خبرورزشی مصاحبه ای انجام داد و غیرمستقیم از اتفاقاتی که برای تو در استقلال رخ داد، حرف زد. دوست داریم از زبان تو صحت این ماجراها را بشنویم.

اول از همه بگویم برای من استقلال یعنی عشق. روزی که بازیکن این تیم شدم، انگار به تمام آرزوهای زندگی ام رسیده ام. بازی در تیمی که خیلی بازیکن بزرگ داشته و هرکسی شانس بازی در آنجا نصیبش نمی شود. مخصوصا امیر قلعه نویی من را خواسته بود. همیشه آرزو داشتم در این تیم بازی کنم، پس وقتی به آنجا رفتم انگیزه بسیاری داشتم. همه چیز از اولین مسابقه ای شروع شد که برای مقابل گهر گل زدم و خبرنگاری پرسید تو خیلی پاچه خواری امیر قلعه نویی را می کنی. کسی که من را می شناسد می داند علاقه ام را پنهان نمی کنم. اگر حرفی می زنم از روی علاقه است. همانجا گفتم من احتیاجی به پاچه خواری ندارم، با بازی کردن خودم را نشان می دهم. این حرف ها باعث شد تا برایم اتفاق تازه ای بیفتد. یک جورهایی می توانم بگویم روزهای تلخ من از همانجا شروع شد. در بازی بعدی مقابل آلومینویم هم گل سه امتیازی زدم ولی در بازی ساپیا نیمه اول تعویض شدم و بعد از آن رفتارها عوض شد. دیگر خبری از آن تماس ها نبود که ایمان جان ما تو را دوست داریم و می خواهیم به استقلال بیایی. دومین مشکل من در استقلال، داشتن یک ماشین خوب بود. خیلی ها فکر می کنند فوتبالیست ها آدم های ثروتمندی هستند. وقتی با آن ماشین به تمرین استقلال رفتم بعضی ها فکر کردند من بچه پولدارم در حالی که نمی دانستند همان ماشین را قسطی خریده ام و پول زیادی ندارم. هر چه از نفت تهران گرفته بودم، سرمایه زندگی ام بود.

کمی داستان را باز می کنی؟ جواد نکونام از پولی حرف زد که یکی از نزدیکان امیر قلعه نویی از تو گرفته است.

بعد از جدایی از نفت، تمام سرمایه ام 50 میلیون تومانی بود که از ته مانده قراردادم باقی مانده بود. ماشینم را قسطی گرفته بودم و باید قسطش را می دادم. اتفاقا رنگ ماشینم به عشق استقلال آبی بود.یکی از نزدیکان قلعه نویی که فکر می کرد چون چنین ماشینی سوار می شوم، پس پولدار هستم. و به من گفت چرا پولت را در بانک گذاشته ای،

دخترم دلخوشی بابا همیشه به گل افشونی لبخند تو بوذه