شب که مي رسد به خودم وعده مي دهم که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت صبح که فرا مي رسد و نمي توانم بگويم رسيدن شب را بهانه ميکنم و باز شب مي رسد و صبحي ديگر و من هيچ وقت نمي توانم حقيقت را به تو بگويم بگذار ميان شب و روز باقي بماند که چه قدر دوست دارم
2 امتیاز + /
0 امتیاز - 1390/12/23 - 12:06 در
شیرازیهای مقیم ایران
چه با احساس...
1390/12/23 - 12:35