روزی تمام شعرهایم را خواهم سوزاند
چه اهمیت دارد من اینجا ببارم و تو حتی خیسم نشوی
روزی چشم هایم را کور خواهم کرد
ننگ است این چشم ها روی صورتم
ننگ است
به خدا ننگ است
وقتی نظاره گر هر نگاهی ست جز نگاه تو..........
وای که چقدر دوست دارم رها شوم از این دنیا
اما تنها خدا می داند تردید من تنهایی توست
بدون من تو چه تنها خواهی شد
و تردید من تنها همین است و بس
من مسافرم
خیال مسافرت را آسوده کن
آسوده کن که رهاتر رود ........
1 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/05/28 - 15:57 در
کافه تنهایی 
