تنهایی بیماری نسل من است
برای دور هم بودن بهانه داریم
ولی هر کدام
دلمان جایی جا مانده
آنقدر دور است دل هامان از هم
که عروس خانه ات ، شب ها
توی آغوش بالش گریه می کند زندگی را
که یادت می رود من یک زنم
احساسم زخم می خورد توی رفتنت
دردم می آید
وقتی تبریک روز زن ، به مادرت یادت نمی رود
ولی مرا
کنج خانه
فراموش می کنی
تنهایی
بیماری نسل من است ....
3 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/05/28 - 16:35 در
کافه تنهایی