به حرف حرف غزل های من ترانه ی تست
به واژه واژه ی شعر جهان نشانه تست
تو ای دلی که به شبها ز عشق می نالی
نوای مرغ شب از بانگ عاشقانه ی تست
تو رسم دلبری از عاشقان نمیدانی
چرا نگاه نداری دلی که خانه ی تست ؟
به بانگ مرغ چمن گوشی آشنا دارم
هزار نغمه اگر سر کند ترانه ی تست
منم پرنده ی بی آشیان بی پرواز
اگر به زمزمه خو کرده ام بهانه ی تست
جوانی تو بنازم نگر به پیری من
در این خزان که منم اول جوانه ی تست
گشیده یی خط پیری به چهره ام ای عمر
ببین که بر رخ من جای تازیانه ی تست
تو ای پرنده ی دور از وطن به خانه بیا
که چشم های به در مانده آشیانه ی تست
به هر زمانه یکی در سخن یگانه شود
بخوان سرود که در عهد ما زمانه ی تست
مهدی سهیلی
4 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/05/31 - 21:09 در
یکی بود ... یکی نبود 
