بہ مـטּ نگو وقتے ڪہ رفتـم صبـور باش ؛
بہ کسے ڪہ شنا نمے دانـد ، نمے گـویند در غـرق شدטּ عجلہ نڪטּ !
بے صدا بـرو ،
و در را پشـﭞِ سرﭞ ببنـد
تا مـטּ صـداے آטּ پرنده را نشنـوم ..
ڪہ نمے دانـد یڪ نفر با رفتنش مے توانـد یڪ شہـر را از سڪنہ خالے ڪنـد ..
تـا مـטּ آرام بمیــرم
تا تـو بہ ایستگاه برسے
این خانہ در سڪوﭞ غـرق شده اسـﭞ ..
1 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/06/19 - 21:12 در
کافه تنهایی 
