هنوز تَوَهُم میزنم بودنش را
بریدم، دوختم
لیلایش کردم و مجنونش شدم
چه تلخ آخر قصه شد اما
من ماندم و خویش
گمانم بیخود چای دم کرده ام
کسی پشت در نیست...
2 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/07/11 - 15:20 در کافه تنهایی

(2 )