زندگی تجربه است، تجربه یِ تنهایی،
ما همانیم که بر نقش زمین حیرانیم.
یا همانی که در کاسه یِ آب
لبِ تنهاییِ شب
پسِ دیوار سکوت
از دهانِ دلِ تنهایی ماه، خود را می بینیم
و به توفیق خزان
غمِ آفت زده ای از درختِ تکِ خشکیده یِ خود می چینیم.
زندگی تجربه است، تجربه یِ تنهایی.
گاه به الطافِ بهار گل ها می رویند
گاه به دندانِ زمستانیِ باد ریشه ها می پوسند.
زندگی تجربه یِ توامانِ قله و طوفان است
دره و دریاهاست،
زندگی تجربه یِ آدمیانِ تنهاست،
زندگی داستانِ پیرمرد و دریاست...
4 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/08/02 - 22:03 در
بوووووووسه
