عیب نداره …
عیب نداره که ” تنهایی “…
عیب نداره که شبا بدون ” شب بخیر ” می خوابی …
عیب نداره که جمله ی “دوستت دارم ” رو نمیشنوی …
عیب نداره که دلش دیگه برات ” تنگ ” نمیشه …
عیب نداره حرفاتو باید تو تختت با ” خودت ” بزنی …
عیب نداره زیره بارون بدون اون ، باید ” تنها ” خیس شی …
عیب نداره که کسی نیست ” درد ” هاتو بهش بگی …
عیب نداره ” خــدا بــزرگــه ” اونم تنهاست ، بدون شب بخیر می خوابه ، دوستت دارم های تورو میشنوه و دلش برات تنگ میشه !
حرفاتو به اون بزن ، زیره بارون باهاش قدم بزن ، به خودش قسم به درد و دلت گوش میده !!
