آدم هـــا برای زنده بودن
گاهـی راه نفس هم را مـی بندند
مـن نمـی دانستم این یـعنی بوســـه !
ایـن را تــــو به مـن آموختـی
وقتی که مــی خواستم نفسی تازه کنــــم ...
بین لب های تـــو جاטּ مــی دادم
تـــو مـــی خندیدی ...
و از این مرگ خوشتـــــ مـی آمد .
مرگ ِ مرده ا ـے که تازگــ ـے ها
راه ِ زنــــده بودטּ را فهمیـــــده ...!
