رنجشــــی نیســــت
آدمهـــــا همـــین اند...
خـــوبند ولــــی فــــراموشکـــار
مــــی آیند،
مــــی مــانند،
مـــی رونــــد،
مثل مســافـــران کاروان ســــرا
مثل ازدحـــام بـــی انتهـــای یــک خیــابان
...
کســـی بـــرای بودن نیــامــده و قــرار نیســت بیــاید....
(3 ) |