(فروغ فرخزاد)
رفتن ....
رفتن که بهانه نمیخواهد...یک چمدان میخواهد از دلخوری های تلنبار شده و گاهی حتی دلخوشی های انکار شده...
رفتن که بهانه نمی خواهد وقتی نخواهی بمانی ،با چمدان که هیچ بی چمدان هم میروی:(
ماندن...
ماندن اما بهانه میخواهد...دستی گرم...نگاهی مهربان...دروغهای دوست داشتنی...دوستت دارم هایی که میشنوی اما باور نمی کنی...یک فنجان چای...بوی عود...یک آهنگ مشترک...خاطرات تلخ و شیرین...
وقتی بخواهی بمانی،نم باران را رگبار میبینی و بهانه اش میکنی برای نرفتنت

آری،
آمدن دلیل میخواهد
ماندن بهانه
و رفتن هیچکدام...
1 امتیاز + / 0 امتیاز - 1394/01/21 - 15:14

(1 )