بچه كه بودم وقتى دلم خيلى مى گرفت ، مادرم هميشه اين
شعر رو برام مى خوند :
وقـــتى دلــــت تنــــــگ شـــد
وقـــتى چشــــمات تــر شـــد
وقـــتى ديـــگه نـــبود كســى
امــــــيدِ يــــــه هــــــم نفسى
بــدون كه اينجا هست كسى
كـــه تــو بـــراش هــمه كسى
زنده باشى هميشه مادرم
2 امتیاز + /
0 امتیاز - 1394/11/08 - 21:04
