سالها آرزو ميكردم سايه­اش بر سرم باشد

كور بودم

او سراسر نور بود سايه نداشت!

ميداني چه مي­شود وقتي تمام احساساتت و عشقت را جمع كني و همه را به يك نفر هديه كني...؟ ماية نشاطش باشي و تمام تلاشت شاد نگهداشتن او باشد. اما او بي اعتنا باشد و بي تفاوت. اينچنين است كه لحظه­هاي خاموشي جان مي­گيرد...

اگر بوي گلي را دوست نداري شاخه هايش را نشكن

تو را براي وفاي تو دوست مي­دارم

*

*

*

*

*

وگرنه دلبر پيمانه شكن فراوان است

وقتي نياز به عشق داري عاشق مشو بلكه زماني عاشق شو كه تمام وجودت سرشار از عشق هست و مي­خواي آنرا با كسي تقسيم كني.

بعضي عشق­ها آتشين، اما كم عمق و سطحي هستند. گردبادي برپا مي­كنند و زود هم سرد مي‌شوند.

اما بعضي عشق­ها عميق هستند و ملايم. چون يك نخ باريك شروع مي­شوند و در طول زمان استمرار مي­يابند.

مي­كشمت سوي خويش. اين كشش قلب ماست...

قلب تو گر آهن است. قلب من آهنرباست زخم زندگي­ام تويي...