در خیال دیگری میرفت و من چه عاشقانه کاسه ی آب را پشت سرش خالی میکردم !
گر بدانی حال من گریان شوی بی اختیار ای که منع گریه بی اختیارم می کنی
باران رحمت خدا همیشه می بارد ، تقصیر ماست که کاسه هایمان را برعکس گرفته ایم
