باران که میبارد ...باید آغوشی باشد ... پنجره ای نیمه باز ... موسیقی و مشروب... بوی خاک ...سرمای هوا ... باران که میبارد باید کسی باشد ...از جنسِ تو ... قدم های آهسته ...محو یکدیگر ...
گفت : قول بـــده ... گفتم چه قـــولی؟ گفت : که هر وقت یاد من افتادی بخــــندی ... رفــــت ... همه فکر کردن اونقدرا هم دوســش نداشتم که فقط خندیــــدم... که همــــش خندیدم..
کاش میشد . . . بچگی را زنده کرد . . . کودکی شد کودکانه گریه کرد . . . شعر قهر قهر تا قیامت را سرود . . . آن قیامت که دمی بیشتر نبود . . . فاصله با کودکی هامان چه کرد . . . کاش میشد . . . بچگانه خنده کرد.....
