اگه به یــــــه نفر قول دادے باهــــــاش بمونے ...

دیگه حق ندارے چراغ امیــــــد دلشو خــــــاموش کنے ...

رو حرفــــــت باش و عاشقش بــــــاش...

مطمــــــئن باش دنیــــــاشو به پات میــــــریزه...

آخرش هم نفهمیدیم

به کسی که داره میاد باید گفت

“خوش آمدید”

که همه را یکجا ببازیم

آن قصه ی "تک خال" هم فقط یک قصه است..

که پارینه سنگی گذشته است

حتی نسل انسان هم گذشته است

اینک من مانده ام و تو و این حس عجیب و نامرئیِ بودنت..

بزودی این ارتباطات وایرلسی،

این امواجِ الکترومغناطیسی،

بسامد اشکِ مرا تا تو خواهد رساند.

در تو غرق خواهم شد.

آنطور که در پزشکی قانونی

مرا از تو تشخیص ندهند./