[حمید مصدق]

با عطر عشق می آمیزندش، نه با عطر کافور؛

همان نیمه ای که نمی شویندش، نمی آلایندش؛

نمی پوشانندش و در خاک نمی سپارندش …

[گروس عبدالملکیان]

عدالت، یعنـی همیـن،
تو،
دلـم را بُردی.
مـن،
خیالت را…!

[ژیلا افلاکی]

شیرین بهانه بود!

فرهاد تیشه میزد تا نشنود،

صدای مردمانی را که در گوشش میخواندند: دوستت ندارد . . .!!!

(نجیب زاده)

من و تو یکی دهاتیم
که به همه آوازش
به زیباتر سرودی خواناست
من و تو یکی دیدگانیم
که دنیا را هردم
در منظر خویش
تازه تر می سازد
نفرتی
از هر آنچه بازمان دارد
از هر آنچه محصورمان کند
از هر آنچه واداردمان
که به دنبال بنگریم
من و تو یکی شوریم
از هر شعله ای برتر
که هیچ گاه شکست را بر ما چیرگی نیست
چرا که از عشق
رویینه تنیم
و پرستویی که در سرپناه ما آشیان کرده است
با آمد شدنی شتابناک
خانه را
از خدایی گمشده
لبریز می کند

[احمد شاملو]