آخـــه این کجـــاش فشــنه؟؟

آدم بیشتر یاد گدای سامره میوفته |:

من نمیدونم این درس خوندن چی داره که تا میری دو کلمه درس بخونی حتی خاطرات دوران مهد کودک اونم با وضوح (اچ دي یادِ آدم میاد!

پدره سر سفره ناهار به پسر بزرگش ميگه: پسر جون برو يک ليوان آب برام بيار.پسره به خواهر کوچيکترش ميگه: مگه نميبيني بابا تشنه است برو يک ليوان آب براش بيار.خواهره به برادر کوچيکترش ميگه: زود پاشو برو يک ليوان آب براي بابا بيار.بچه کوچيکه تا مي خواد يک چيزي بگه، مادرش ميگه: مرد، مگه نميبيني اينها آدم بشو نيستند، خودت پاشو ليوان آبت را بخور، يک ليوان آب هم واسه من بيار

تركه داشته از تو جزيره آدم‌خورا رد ميشده،‌ يهو ميبينه آدم خورا محاصرش كردن. بيچاره جفت مي‌كنه با حال زار ميگه: اي خدا بدبخت شدم!‌ يهو يك صدايي از آسمون مياد: نترس بندة من، بدبخت نشدي! اون سنگ رو از جلوي پات بردار بكوب به سر رئيس قبيله. تركه خوشحال ميشه،‌ سنگ رو ميكوبه تو كلة ‌رئيس قبيله. رئيسِ قبيله جابه‌جا ميميره، باقي افراد قبيله شاكي ميشن، نيزه به دست، شروع مي‌كنن دويدن طرف تركه! يهو يك صدايي از آسمون مياد: خوب بندة من، حالا ديگه بدبخت شدي!!!

من به آمار زمین مشکوکم...
اگر این شهر پر از آدم هاست،پس چرا اینهمه دلها تنهاست؟

به یک‏جایی از زندگی که رسیدی، میفهمی رنج را نباید امتداد داد. باید مثل یک چاقو که چیزها را می‏برد و از میانشان می‏گذرد؛ از بعضی آدم‏ها بگذری و برای همیشه تمامشان کنی...

زیباترین دیالوگ پدرژپتو :
پینوکیو، چوبی بمون، دنیای آدما سنگیه .....

آدم دلتـــنگ ؛

حرف حالی اش نمی شود ....

لطفاً برایش فلسفه نبافید ... !!!

تست روانشناسی:


تابلویی که در عکس می‌بینید جاده‌ای را نشان می‌دهد که به یک خانه منتهی می‌گردد. این صحنه چه چیزی کم دارد؟

- یک درخت
- یک آبگیر (برکه)
- آدمها
- یک تکه ابر
- یک ماشین

.

اینجا زمین است رسم آدم هایش عجیب است!

اینجا گم که مى شوى به جاى اینکه دنبالت بگردند فراموشت مى کنند ...