yagmur
در رنگ عشق
غزل هایت را ناتمام گذاشتی
سازهایی که کوک نکردی
شمع هایی که روشن..
تو از کدام مسیر رفتی
که وزش باد را در شاخ و برگ درختان ندیدی؟
در سکوتت زنجره ها سر به آواز گذاشتند..
همه ی راه ها بن بستند
پنجره ای به این خیابان باز نمی شود
عابری نیست
تا بایستد گوشه ی دیواری و
ریگ رفته به کفشش را بتکاند..
با اشکهایم
بر سفید رود چشمانم خشکیده،
نگاه می کنم به آسمان
که بی تو هم آبی ست
بر فراز بام
چیزی تا شب نمانده
شب
که ابتدای هر نرسیدنی ست...
