خـیــــلی ســخــتـه كـه بــخــوای
بـا آب خــوردن،
بــغــضـت رو بـفـرسـتـی پـایـیـن،
امـــا یـــه دفــعــه
اشـــــك از چــشـمــات
جــاری بـشـه ... {-.-}

با ياد چشم هاي تو خوب است خواب من
از ابـرهـا كنــــــاره بگــــير آفتـــــــاب من
رو بر كدام قبله به چشم تو مي رســـم؟
چيــزي بگـو پيــــــــامـبـر بـــي كتاب من
چشم تو را كجاي جهان جستجو كنــــم؟
پايان بده به تاب و تب بي حســـــاب من
دور از شمايل تو چنـــــانم كه روز و شب
خنـــديده اند خلــق به حال خــــراب من
از تشنگـي هــــــلاك شـدم، ساقيـا بيا
چيزي نمــــــانده از قدح پر شــــراب من

میـدونی بن بست ِ زنـدگی کـجـاست ؟
جــایــی کـه ...نـه حـــق ِ خــواسـتن داری !
نـه تــوانــایـی ِ فـــرامــوش کـــردن

اولين هنري كه پس از ديدن چهره آرايش كرده دخــتــراي امــروزي به ذهن شما متبادر ميشود چيست ؟
الف: مينياتور .
ب: صافكاري ، بتونه كاري و نقاشي اتومبيل !!!
ج: آســفالت كـوچه بغلي !!!!
د: من به نامـوس مردم نگاه نميكنم

به سلامـــــتی رفتگری که دیشــــــب تمام شهر مهمونِ خونــــــــش بودن!
بدون کوچکترین مراعاتــی خوردن.... ریخـتن... پاشیدن... ســوزوندن... آتیـــــش زدن..

همه کــه رفتن خونه هاشون بدون اینکــــه کسی بفهمه جاروشو دست میگیـره تا صبح تو تنهایی خودش شهرش رو تمیـــیز میکنه !

كاش میشد لاغر کنم خیلی لاغر...
بیست کیلو بشم!
ده کیلو بشم!
نه! ... ...
سنگینه براش...
پنج کیلو شم ...


تا دوباره برم رو " پاهای مــامــانم " بخوابم

مادرم دوستت دارم

تبــــ کـــرده ام

داغ داغ داغ

بازار دیوانگــی ام…

هرچندکسی نمیبیند

امـا گه گـدار ازایـن خیابانها رد شــدن بـدنیستــ

شاید کسی ورود ممنــوع چشمــهایش

زیربــاران پاکــ شـده باشد!

زمستـ ــ ـان که بگـ ـ ـذرد در بهـ ـــ ـار شاید گلی بروید

شبیه آن چه تو در زمستانــ ــ ـی سختـــ ــ ـ بوییدی ...

امـ ــ ــا....آیا آن بهـــــ ــــــ ــــ ــــار خواهد آمــ ــــ ـــ ـــد؟!

میـدونی بن بست ِ زنـدگی کـجـاست ؟
جــایــی کـه ...نـه حـــق ِ خــواسـتن داری !
نـه تــوانــایـی ِ فـــرامــوش کـــردن

مــــن ســكوت را از آدم پر حـــرف آموختـــم، بردباری را از نابـــــردبار و مــــهربانی را از نــــامهربان. امـــا شگـــــفت آور اســـت كه قدرشـــناس این آمـــــوزگاران نیــــستم.