یکــ متــرسک خــــریده امــ عطــــر ـ همیشگی اتــ را به تنش زده امــ در گـــــوشه اتــاقـــمــ ایستـــــاده درستــ مثـــل تــــوست ، فقط اینکــــه روزی هـــزار بـار از رفتنش مــــرا نــمی تـرساند . .

بیشــمــارند آنهـــایی که نامـــشان آدم اســت ٬ ادعــایشــان آدمیـت ٬کلامــشان انسانیــت ٬رفتــارشان صــمیمیـت .. حــال، مــن دنـــبال یکــی میگـــردم که نــه آدم باشــد نـه انــسان. نــه دوســـــــت و رفـــــیـــــــق صمـــیــمــــــی.. تنــها صــــــاف باشــد و صــــــادق. پشــت سایـــه اش خنجـــری نبـــاشــد برای دریـــدن . هیـــچ نگــوید..فقــط هــمان باشــد کــــه ســــایـــــه اش میـــگویـــــد. صــــــــاف و یـکــــــرنـــــــگ .

سُـ رفه امــ كه مي گيرد، همهــ با يكــ ليوانـ آبــ به سُراغـَم مي ايند ! امـ ا دلمـ كه مي گيرد ...

به ﺳـــﻼﻣﺘﻲ ﺍﻭﻧــــﺎﻳﻲ ﮐـــﻪ ﻫـــﻢ ﺩﻝ ﺩﺍﺭﻥ ﻫــــﻢ ﻣﻌـــــﺮﻓﺖ ﺍﻣــّــﺎ ﮐﺴﻲ ﺭﻭ ﻧﺪﺍﺭﻥ...

بـاشـَد مـَن تـسـلـیـم . . امـّا چـه فـایـده . . وقـتـے مـے دانـَم آخـر سـر ... بـه جـاے ایـنـکـه مـَن بـرایـَت پـرچـم سـفـیـد تـکـان دهـم "او" بـرایـت لـبـاس ِ سـفـیـد مـے پـوشـد . . .

یادت هست؟! جــناق می شکــستیم می گــفتیم: "یــادم تــــو را فرامــــوش" ولی امـــــــروز، تمــام استخوانهـــــایم شکــــــــسته ... باز هــم تو را فراموش نکردم!

امـروز بـه " آنـهـایـی" مـی انـدیـشـم کـه روی "شـانـه هـایـم" گـریـه کـردنـد .... و نـوبـت "مـن" کـه شـد، "شانه "خالی کردند !!!! (" title="(" />

ارزان تـر از آنچــه فکرش را بکنی بودی ؛ امـــا برای من ... گران تمــام شدی

خــداونـدا پــرســـشـی دارم رهــا كـــن آسـمـان هـا را ، بـیـا ایـن جـا قـضـاوت كـن بـبـیـنـم در زمـیـن یـك مــرد پـیـدا مــی كـنــی یـا نــه؟ تـو هـم مـثـل هـمـه ، امـروز و فـردا مـی كـنـی یـا نـه؟ بـنـدگـانـت را از نـنـگ آدم بـودن و بـیـهــــوده فــرسودن ، مبـــرّا می كنی یا نه ؟ بـــرای آخــــریـن پــرســـــش قیامت را بگو ، مـــــــــردانه ، برپا می كنی یا نه ؟

خــدا یــک زن افــریـد و یــک مـــرد .. مــونــدم پــس ایـن همـه نـــامـرد از کجـــا پیــدا شــد!