یه شووئی نصمه شووئی نیمه ده شوگار

(یه شبی نصفه شبی نیمه های شب)

دل گریبونم گِرِت سی دی یَنه یار

(دل گریبانم گرفت برای دیدن یار)

بی وفا تو نه کُشم به یل موتم بیا

(بی وفا تو نکشم بگذار مرگم بیاد)

نازنین حُشکم کردی چی تلی گیا

(نازنین خشکم کردی چون شاخه گیاه)

عزیزم مه وا تونم واتونم تونی حکیمم

( عزیم من با توام با توام تویی حکیمم)

غم و غصه اِی دونیا نکو نصیوم

غم و غصه این دنیا رو نکن نصیبم)

غم و غصه اِی دونیا کردی نصیوم

(غم و غصه این دنیا رو کردی نصیبم)

بی وفا تو نه کُشم به یل موتم بیا

(بی وفا تو نکشم بگذار مرگم بیاد)

نازنین حُشکم کردی چی تلی گیا

(نازنین خشکم کردی چون شاخه گیاه)

نکنی کاری که مرغ دل بَمی ره

(نکن کاری که مرغ دل بمیره)

تا قیامت آهم دامونت بیی ره

(تا قیامت آه من دامنتو بگیره)

بی وفا تو نه کُشم به یل موتم بیا

(بی وفا تو نکشم بگذار مرگم بیاد)

نازنین حُشکم کردی چی تلی گیا

(نازنین خشکم کردی چون شاخه گیاه)

من پذیرفتم شکست خویش را!

من پذیرفتم که عشق افسانه است!

این دل درد آشنا دیوانه است!

میروم شاید فراموشت کنم!

یا فراموشی هم آغوشت کنم!

میروم از رفتنم دل شاد باش!

از عذاب دیدنم آزاد باش!

گرچه تو تنهاتر از من میشوی!

آرزو دارم ولی عاشق شوی!

آرزو دارم بفهمی درد را!

تلخیه برخوردهای سرد را!