نه با جیغ و داد مثل مسافراى اتوبوسش .. :
پرواز عقاب تیز پر ، در آن اوج آسمان بلند، چشم نواز زمینیان است .
او را می بینند و به جایش باد غرور به
غبغب می اندازند .
گهگاه هم تشویقش میکنند.
بزرگی را ندارند...
همان کوچکیست که آن بالا می دیدند ...
و حالا او را به اتهام بزرگی ، سنگش می زنند .
نمی دانند پرنده های کوچک را حتی گذری به آن اوج نخواهد بود ....
پیر شده ام
پا به پای دردهایی که
قد کشیده اندو
بزرگ شده اند!
میترسم!
میترسم دیگر
دستم به قلم نرود!
فکرش را بکن
تمام میشوم شبی!
یک روز می آیی و میبینی
نه من هستم
نه این کلمات!
آری
دارم خشک میشوم!
پا به پای
گلدانهایی که ...
این روزها میگذرند
اما
من از این روزها نمیگذرم!!
هر وقت توی زندگ به یه در بزرگ که روش یه قفل بود رسیدی ، ناایمید نشو . چون اگه قرار بود باز نشه به جاش یه دیوار میذاشتن .
يه ♥پسرايي♥ هستن که . . .
صداي خنده هاشون تو خيابون ميپيچه
شلواراشون نه خيلي براشون بزرگه نه خيلي کوچيک
ابروهاشون فابريک خودشونه
همونايي که نه لکسوز دارن نه کمـري ..!
اما مـرام دارن
چشمشون همه جا کار نمي کنه
<span style="font-family: tahoma,verdana,arial,helvetica