یـادمـه اون زمون کـلاس سـوم ابـتـدایـی بـودم سـر زنـگ فـارسی، مـعـلـم اومد سر کـلاس خـعـلی مـحـتـرمانه و با صـدای خالـه نرگـس بـلـنـد گفت(حالت شـعری): 

بـچـه‌ها کـتـابـها را بـگـشـایـیـد...

ما هـم بچه فـنـچ بودیـم هـمـه با هـم کـتـابارو باز کردیم و یکصدا بـا شـعر گفـتـیـم : گــشـادیـم گــشادیـم!!!

))

هـر چہ از دست میـرود بگذار بـرود …
چیـزی ڪہ بہ اِلتمـاس آلـوده باشد نمیخواهمـ …!
هـر چہ بـاشد حتی زنـدگی …!

دلــم حـضـور مــردانــه می خــواهــد
...نـــه اینـکـه مــرد بــاشـد
، نه
...مــــردانــه بـاشـد،
حــرفـش...
قــولــش...
فــکــرش...
نـگـاهـش...
قـلـبـش...
و ...آنــقــدر مــردانــه
کـه بـتـوان تا بـیـنهـایــت دنـیــا بـه او اعـتــمــاد کــرد .

ﺗـﺎﺑـﺴـﺘـﺎﻥِ ﺩﺍﻏـﯽ ﻣـﯽ ﺷـﻮﺩ … ﻣـﯽ ﺩﺍﻧـﻢ !
ﺍﻣـﺎ ﻣـﻦ ﺩﻟـﻢ …
ﺩﯾـﮕـﺮ ﺑـﻪ ﺍﯾـﻦ ﺯﻧـﺪﮔـﯽ ﮔـﺮﻡ ﻧـﯿـﺴـﺖ !
ﺍﻣـﺮﻭﺯ ﻣـﺎﺩﺭﻡ ﻣـﯽ ﮔـﻔـﺖ:
ﺑـﺎﯾـﺪ ﮐـﻤـﯽ ﺑـﻪ ﺧـﻮﺩﺕ ﺑـﺮﺳـﯽ !
… ﻭ ﻣـﻦ ﮔـﯿـﺞ ﺷـﺪﻩ ﺍﻡ …
ﺍﺯ ﻫـﺮ ﻃـﺮﻑ ﻣـﯽ ﺭﻭﻡ ﺗـﻨـﻬـﺎ ﺑـﻪ ﺗـﻮ ﻣـﯽ ﺭﺳـﻢ!

اِعـتِــرآضـے وآرِב نـیـسـتـ !
حـُڪمـِ #בآבگـآهـه :
#زِنـבگــے اِجـبـارے ...
...
פֿَـتـمـِ جَـلَـســﮧ

@tiyam نیمــه ی گـمشــده ام نیستـی که بـا نیمـه ی دیگــر به جستجویت بر خیزم...

تـــو... تمـام گمشـده ی منــی ! تمــام گـمـشــده ی من ... !

ﺑﻌـﻀـﯿـﺎ ﻫـﻢ ﻫـﺴـﺘـﻦ ﮐـﻪ ﺑـﺎﻫـﺎﺗـﻦ،
ﻭﻟـﯽ
ﻫـﻤـﯿـﺸـﻪ ﺑـﺎ ﮐـﺴـﺎﯼ ﺩﯾـﮕـﻪ ﻫـﻢ ﮔـﺮﻡ ﻣـﯽ ﮔـﯿـﺮﻥ
ﮐـﻪ
ﺍﮔـﻪ ﺑـﺎ ﺗـﻮ ﺑـﻪ ﺑـﻦ ﺑـﺴـﺖ ﺧـﻮﺭﺩﻥ
ﺧـﯿـﺎﻟـﺸـﻮﻥ ﺭﺍﺣـﺖ ﺑـﺎﺷـﻪ ﮐـﻮﭼـﻪ ﯼ ﺑـﻌـﺪﯼ ﯾـﮑـﯽ
ﻣـﻨـﺘـﻈﺮﺷـﻮﻥ ﻫـﺴـﺖ
ﺗـﻮ ﻗـﺎﻧـﻮﻥ ﺭﻓـﺎﻗـﺖ ﺑـﻪ ﺍﯾـﻨـﺎ ﻣﯽ ﮔـﻦ :
.
.
ﻋـــﻮﺿـــﯽ !!!

عشق با روح انسان پـیـونـد می خورد،

،زنـدگـی بـدون عـشـق ،سـرد و مـرده اسـت،

،زنـدگـی تـوام عـشـق ،گرم و پـر خروش اسـت،

،هـر کـس کـه عشق را هـرگز نیافت زندگی هـم نکرد،

،و کسی هـم کـه عشق را یـافـت زنگی اش را ازدست داد،

،عشق شوری در نهاد ما نهاد***جان ما در بوته سودا نهاد،

،بـا عشق می توان دنیـا رو بـه انـدازه یک نفر کوچک کـرد،

،بـا عشق مـی تـوان یک نفر رو بـه اندازه دنیا بزرگ کرد،

،عشق با درد هـمـراه است، چون دگرگون می کند،

،عشق واقعی تنـهایی را به یگانگی مبدل میکند،

،عشق زیباست چون ،خدا،عشق را به ما

بــرای جــذب دخـتــری کـه چــشـم و دلــش ســیــر بـاشـــه، لازم نـیــسـت "پــولــدار" بـاشـــی... فـقــط کــافـیـه "شــــخــــصیــــت" داشـتــه بــاشــی...!

دخـتـر: دوســت دخــتـــر جــدیــدت خــوشــکــلــه؟

(تـو دلـش: آیـا واقــعــا از مـن خـوشـکـل تـره)

پـسـر: آره خـوشـکـلـه
...
(تـو دلــش: امـا تـو هـنـوز زیــبـاتـریــن دخـتـری هــسـتـی کـه مـن مـیـشـنـاسـم)

دخـتـر: شـنــیــدم دخــتــر شـوخ طــبــع و جــالـبـیـه

(درســت اون چـیـزی کـه مـن نبـودم)

پــسـر: آره هـمـیـنـطـوره

(ولــی در مـقـایـسـه بـاتـو اون هـیـچـی نـیـسـت)

دخــتــر: خــب پــس امــیــدوارم شــمــا دوتــا بــاهــم بــمــونــید

(کــاش مــادوتــا بــاهــم مــی مـونـدیــم)

پــســر: مــنـم بــرات آرزوی خــوشــبــخـتــی دارم

(چــرا ایـن پـایـان رابــطــه مــاشــد؟)

دخــتــر:خــب.......مــن دیــگــه بــایــد بــرم

(قــبــل از ایـنـکـه گــریــه ام بـگـیـره)

پــســر: آره مــنــم هــمــیـنـطـور

( امـیـدوارم گــریــه نــکـنـی)

دخــتــر: خــداحــافــظ...

(هــنـوز دوسـت دارم ودلــم بــرات تـنـگ مـیـشـه)

پــسـر: بــاشـه خــداحـافـظ

(بـخـدا کــه هـیـچـوقـت عـشـقـت از قـلـبـم بـیـرون نـمـیـره......هـــرگـــز)

کـــاش مــا آدمــاحــرف دلــمــون را مــیــزدیــم
.
مــیدونی ک