هیـــــچ گاه" به خاطـــــر "هیـــــچ کـــــس" دســـــت از "ارزشــــهایت" نکـــــش... چــــون .... زمانــــی که اون فـــــــرد از تــــو دســـــت بکشــــد، تــــو مــــی مانـــی و یـــک ..... "مـــن " بــــــی ارزش

آنـگـاه کــه غـــرور کســے را لــه مــے کنــے ، آنگـاه کــه کــاخ آرزوهــاے کســے را ویــران مــے کنـے ، آنگــاه کــه شــمع امیــد کســے را خـامــوش مــے کنــے ، آنگــاه که بـنده اے را نــادیــده مــے انگــارے ، آنگــاه که حتــے گوشــت را مــے بندے تا صــداے خــرد شــدن غــرورش را نشنــوے ، آنگــاه که خــدا را مــے بینــے و بنـــده خـــدا را نادیـده مــے گــیرے ، مــے خواهــم بدانـــم، دســـتانت رابســوے کــدام آســمان دراز مــے کنــے تابــراے خوشــبختـے خودت دعا کنـــے ؟

خـــدای خــــوبــــم...!! خطا از مــن است...!! می دانـــــــم...!! از من که سالهاست گفته ام...!! * ایاک نعبد *...!!... اما به دیگران هم دلسپرده ام...!! ... از مـن که سالهاست گفته ام...!! * ایاک نستعین*...!! اما به دیگران هم تکیه کرده ام...!! اما رهایــم نـــکن...!! بیش از همیــــشه دلتنــــــگم...!! به انــــدازه ی تمـــام روزهای نبــــودنم...!!

بـآور کنیــد کـه ،

ایــن شعر ـها بی کـَس انــد !!!

امـّـآ ،

بـی مُخاطبـــ بودنـِشان را ،

نــه ،

هـــَرگــِز

نه عــزیــز من ! خبــری از قرص های اعصاب و سیگــار نیست ! بعــد از تــو ، تــازه فهمیــده ام که ... چقــدر تنهــایی به آدم خوش می گــذرد !!!

چــــــــه کـــــــرده ای بــــا مـــــن؛
کـــــــه ایــــــن روزهـــــــا...،
تــــــو را؛
فــقـــــــط بــــه انــــدازه
یکـــــــ اشتــباه مــــــــی شنـــاسمـــــ ؟...