♥ نگار ♥
این روزهای سخت از هر انگشتم...
یک هنر می بارد !!!
شبها می بافم خیالت را...
روزها می کشم دردهای نبودنت را! !!
و غروب ها هم ...
وااااا ی غروب ها میرقصم
با ساز دلتنگی هایم…!!!
♥ نگار ♥
کم طاقتی عادت آن روزهایت بود
این روزها برای گرفتن خبری از من
عجب صـــــــــــــــــــــبور شده ای ...!
♥ نگار ♥
کاش به جای این همه عکس که برای ثابت کردن خطای دید هست چندتا امتحانم برای ثابت کردن خطای دل بودکه این قدر راحت هرچی که میگه رو قبول نکنیم
♥ نگار ♥
خسته ام خسته از این روزاهای تکراری خسته از این شبای سرد بیقراری
خسته از بی تو بودن در این هوای بارانی خسته از فاصله از این همه بیتابی
خسته از این همه دروغ این همه فریب خسته از عشق وادعاهای پوشالی
♥ نگار ♥
دلتنگشم
چی کار کنم؟ قرص آرامبخشم جوابگو نیست آخه اون لامصب فقط آرامبخش جسموروانم بود
♥ نگار ♥
بعضی وقتا خداحافظ
یعنی:نذار برم
یعنی:برم گردون
یعنی:سفت بغلم کن....و سرمو محکم بچسبون به سینه ات و بگو،خداحافظ و کوفت...
خداحافظ و زهرمار...
بیخود کردی میگی...خداحافظ!
دفعه اخرت باشه!!مال خودمی...
♥ نگار ♥
باور کنید
اشکهای قبل از خواب،
از ترس تنها بودن
یا ترس ِ تنها شدن نیست...
اشکهای قبل از خواب،
نشانه جاهای خالی بزرگ است....
نشانی از دل تنگی های غریب...
♥ نگار ♥
ﺩﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺑﺮﺍﯾﺖ ...
ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ ؟....
ﺻﺪﺍﯾﺖ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ..
ﺁﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯿﺖ ..
ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﺑﻪ ﺩﻝ ﻣﺎﻧﺪﻡ....
ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻨﯿﺪﻥِ ﺯﻣﺰﻣﮥ ﻋﺸﻘﺖ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ....
ﺩﻟﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻣﺎﻝ ﻣﻨﯽ ...
ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﭼﺮﺍ ﺩﻝ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ..
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﯽ ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﯼ ؟ .....
ﻣﮕﺮ ﻣﻦ ﻧﻔﺲِ ﺗﻮ ﻧﺒﻮﺩﻡ ؟....
ﮐﺪﺍﻣﯿﻦ ﮔﻞ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻮﯾﯽ ؟
ﻣﻦ ﮔﻞِ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻡ ...
ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ ﻣﯿﮕﻔﺘﯽ ...
ﮔﻠﻢ ...
ﻧﻔﺴﻢ.....
ﺁﺧﺮ ...
ﺑﯽ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺩﻝ ﺧوش کرده بودم به حرفهایت..
زندگی میکردم به عشقت...
کاش نبودنت خواب باشد.....
کاش.....
♥ نگار ♥
توجه کردیدتوخارج چقدبرنامه تفریحی میسازن ومردمو سرکارمیزارن بعدش کلی خودشون وبیننده هارو شادمیکنن.......حالاتوکشورخودمون سه چار نفرمیخواستن همچین کاری بکنن سه تاشون هنوزازبیمارستان مرخص نشدن اون خدابیامرز اخری هم دیروزچهلمش بود....اخه چرامااینقدرادمای بی اعصابی هستیم....بابابیایید باطبیعت اشتی کنیم><
♥ نگار ♥
یه دنیا دلم گرفت..............
.
.
.
.
.
.
.
.
وقتی فهمیدم بعداز یک سال تلاش برای کنکور ارشد،هفته گذشته زمان کنکور بوده نه این هفته..........
دنیاروسرم آوار شد