خدایـــا دلــــــم بـــاز امشب گــــــرفته.!!


 بیــــــا تا کمی با تـــو صـــــحبت کنـــم…


 بیا تا دل کوچــــــــــکم را


 خدایـــا فقــــط با تـــو قسمت کنم..!


 خدایـــــا بیــا پشت آن پنــجــره..


 که وا می شود رو به ســــــوی دلــــــــم!!


 بیـــا پــــرده ها را کنـــاری بزن..


 که نــــــورت بتــابد به روی دلـــــــم!!!


 خدایـــا کمـــک کـــن :


 که پـــروانه ی شعر من جــــان بگیرد..


 کمی هم به فـــــکر دلـــــــم باش…


 مبـــادا بمیـــرد…!!!


 خــــدایــا دلــــــم را


 که هر شب نــفس می کشـــد در هوایـــــت..


 اگر چه شــــــکســــــته!!!


 شبــــی می فرســــتم بــرایــت…!!!

به نجوایی صدایم کن.
بدان آغوش من باز است
قسم بر عاشقان پاک با ایمان
قسم بر اسبهای خسته در میدان
تو را در بهترین اوقات آوردم
قسم بر عصر روشن، تکیه کن بر من
قسم بر روز، هنگامی که عالم را بگیرد نور
قسم بر اختران روشن اما دور، رهایت من نخواهم کرد
برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من
تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید
ترا در بیکران دنیای تنهایان،
رهایت من نخواهم کرد.

هی فلانی ؛

دیگر هوای برگرداندنت را ندارم ..

هر جا که دلت میخواهد برووووووووو ...

فقط ؛

آرزو می کنم وقتی دوباره هوای من به سرت زد ؛

آنقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه ی چشمانت ؛

باز هم آرام نگیری .....

و اما من ؛

برنمی گردم که هیچ ؛

عطر تنم را هم از کوچه های پشت سرم جمع می کنم ،

که نتوانی لم دهی روی مبل های راحتی و

با خاطراتم قدم بزنی ................ .

گفت خیلی میترسم، گفتم چرا ؟

گفت چون از ته دل خوشحالم...

این جور خوشحالی ترسناک است…

پرسیدم آخر چرا ؟

و او جواب داد وقتی آدم این جور خوشحال باشد سرنوشت آماده است چیزی را از آدم بگیرد!

اگر بخندی ، دنیا با تو می خندد ، و اگر گریه کنی ، تنها گریه خواهی کرد . زیرا زمین پیر و اندوهگین باید شادمانی را امانت بگیرد ، در حالی که به قدر کافی در گیر مشکلات خویش است . آواز بخوان ، تپه ها به تو پاسخ خواهند داد . آه بکش ، در هوا محو خواهد شد . انعکاس ها ، به صدای شادی محدود می شود ، اما از صدای دغدغه های پس نشینی می کند . شادی کن ، مردم به سوی تو جذب می شوند . اندوهگین باش ،بر می گردند و می روند . آنان شادی کامل و تمام عیار تو را می طلبد ، اما به غم و اندوه تو نیاز ندارند .       

دلم را تهدید کرده ام



که اگر



یکــــــــــــــــبار دیگر



بهانه ات را بگیرد



میدهم دوبــــــــــــــــــــاره



بسوزانیــــــــش.

  هی فلانی!دیگر هوای برگرداندنت را ندارم
هر جا که دلت می خواهد بــــرو
فقط آرزو میکنم وقتی دوباره هوای من به سرت زد
انقدر آسمان دلت بگیرد که با هزار شب گریه چشمانت باز هم آرام نگیری

عشق

چیز عجیبی نیست عزیز دلم

همین است که تو دلت بگیرد و من نفسم...

عجب خدایی داریم !
می تواند مچمان را بگیرد اما دستمان را میگیرد