.یـــــارو از کــوبــا تـــا فــلــوریــدا 100 مـــایــل شـــنا کرده

کــه پیــــام صــــلح و دوســـتى رو بـــه جـــهانــیان بـــرســتونه

بــعد مـــن چـــون کنــــترل دور بـــود ازم دیــشبــــ

بـــا تـــلوزیون روشـــن خوابیـــــدم

نــَـه بــــه دیــروز هــآیی کـــه بودی می اندیشــَمــ
نـــَـه بـــه فـــــَــردآهــآیی کـــه شــآیـَـد بیــــآیی
میخـــــــوآهــَـم امـــروز رآ زنــدگـــی کــُنــمــ
خواســـتی بــآش…
خواســـتی نَبــآش…

آدم هـــا فقـــطـ آدم هســـتند

نـــه بیــشتر و نــــه کمــتر...

اگــر کمتر از چیــزی کـــه هستـند نگــاهـشان کنـــــــــی ...

آنها را شــــکسته ای

و

اگــــــر بیشــتر از آن حســـــــابشان کنـــــی

،

آنهــا تــو را مــی شـــــکنند

بیــنِ ایــــــــن آدم هــایِ آدم

،

فقـط بایـــــــد عاقلـانــــــــــه زندگــی کـرد

؛

نه عــــاشـقــانـــه
.

خدایا خسته ام!
از غریبــه بــودن بیــن ِ این آدمـ ها
از بـے کسـے
از ایـــن کـه از جنـس ِ آدمـ های اطرافــم نیستــم
از اینکه همه تا میفهمــن از خودشــون نیستــم
رفتارشــون باهامـ عوض میشـه
خدایــا!
تو بـا مــن باش