میــگـــه : چـــه قــدر تــلــخـــے تـــو !

نیشخــنــد میزنـــم و تو دلم میگم : منـــم یه روزے شیریـטּ کسـے بودم

بــراي قـــدم زدن بــا تـــو ...
هــر از گــاهــي از خــودم ...
بــيـــرون مــيــزنــم ...
روحـــم هــنــوز ...
بــه خــانــه بَــرنــگــشــتــه اســتــ ...
...

زيبــائي مــن در عـــرياني ام نيـست امــا باور كـــن پوشــش هـــم براي مــن ارمغــانش نــه نجـــابت اســت نــه امنيـــت كاش چـــشمان تـــو حـــجاب داشــت تــويي كه نميتـــواني پـــاكــــــ ببيــــني

پـســـر: اعتـمـادتو به مـن ثابت کن !
همان لحظه دخــتــر خـود را عریــان و لخـت مــادر زاد کرد ...

دخـــتـر: حال تـــو اعتـمـادتو به مـن ثـابت کن !
پــسـر: تــمـــام لباس هایش را تنـش کرد ...

یـــادمـان باشد وقتـی میگوییم تا آخــرش هستیم ...
آخــرش بستن کمربـنـدمان نـبـاشـد !!

تـــو به رَفتـــَنــَت ادآمه بــده !! ایــن/ اشــکهـآ / رَبــطی بــه تـُـو نَــدارَد ...!!!

 روزی میرسد که

  کـــه 

   بـــا لبخنـــد تـــو بیـــدار میشـــوم

  ایـــن روز

  هـــر زمــان کـــه میخـــوآهـد بــآشـد

  فقــطــ بــآشـــــد

يـہ مـَنبعِ #آرامِش ميخوامـ ...

يـہ #شونہ ....

يہ کوه #دلخوشےِ ... 

يـہ " #تـــو "...

ما از اونــاش نیستیـــم که لبامــون قلمبــه باشه.
ما ازاونــاش نیستیــم هیکلمــون چشمگیـر باشه.
ما ازاونــاش نیستیـــم که موهاش بلونده چشاش کشیده و رنگیه.
ما از اونــاش نیستیـــم ک یه پسر مارو ببــینه بگه اووف چه هلــوویی!!

ما داف نیستیـــم داداش مــن.
ما صبح تا شب تو رختــــخوابت نیستیم.
جیگــــــر نیستیم...!

اما میــدونی؟؟؟
دلمون هــــرزه نیست وقتی میگیم دوســـــت داریــــــم از ته قلبه پاکمونه میتونی درک کنـــی ؟؟
اگه بتـــونی بخــاطر ظاهـــر بقیه دلمـــو نـــش[!] و دوســــم داشتــــه باشی
مـــــــــــردی...!