گاهی دورانی هست که پشت سر میگذاری به زور

و گاهی دورانی هست که میخواهی گذشتنش طولانی شود

دوران تولد یک رابطه !

دوران مرگ یک رابطه!

سکوت را دوست دارم اما نه برای لبهای تو

برای هنگامی که تو حرف میزنی و من تنها گوش میدهم

رفتنت مرا نشکست

چراکه آمدنت بوی رفتن میداد

روزهای تنهایی هنوز هم سیاهگونه ادامه دارند

خدایا میخواهم استعفا دهم از زندگی روی زمین

کاش میشد که واقعا روی پای خودم بایستم

نه روی پای جسمم





بی نام

حتما لازم نیست

دیوانه ای در گوشت فریاد بزند

تا تو احساس ِ کر شدن کنی

گاهی آنقدر صدای سکوت بلند است

که تو دیگر نمی شنوی

نه صدای آواز گنجشکان را

نه صدای بوق ماشین های بی اعصاب را

و نه حتی صدای فریادهای تنهایی را

به هنگام ِ غرق شدن در خویش!

و آنچنان مسخ می شوی در محض

که اگر خود را در آینه ببینی

و یا سایه ات را بر دیوار

با وحشت از خود می پرسی

این غریبه کیست دیگر؟!

یا سنگی پرتاب می کنی به سوی خود

و یا گلوله ای را شلیک!

لی لی حقیقت

یک بار
دوبار
سه بار
تنهایی بس نیست
که باز هم میخواهی بروی؟!!!!
آمدنت بوی رفتن میداد از همان اول
کاش کفش هایت را برمیداشتم
تا بهانه ای برای ماندن داشته باشی!

آن چیزی که تنگ شده دل است برای تو و جهان است برای من …
جایی باید باشد غیر از این کنج تنهایی تا آدم گاهی آنجا جان بدهد
مثلا آغوش تو

بار سنگین تنهایی
همراه با تمام حرف هایی را که نمیزنم
دیگر یارای تحملم نیست
خدای من
ای بهترین شنونده
مرا دریاب!

ﺭﻓﯿﻖ ﺣﺴﻮﺩﯼ ﻧﮑﻦ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻦ//ﻭﻗﺘﯽ ﺗﻮ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺳﮕﯽ
ﻓﻘﻂ ﮐﻢ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﯾﻪ ﻗﺒﺮ

ﺩﻓﺘﺮ ﺷﻌﺮﺗﻢ ﻣﯿﺸﻪ ﻧﻘﺎﺷﯽ ﺩﺭﺩ // ﺑﯿﺎ ﺑﺒﺮﻣﺖ ﺑﻪ
ﺭﻭﺯﺍﯼ ﺟﻨﺠﺎﻟﯿﻪ ﻣﻦ

ﺭﻓﯿﻘﺎﻣﻮﻥ ﺑﺮﻕ ﺩﻧﯿﺎﺭﻭ ﺩﯾﺪﻧﻮ ﮐﻮﺭ ﺷﺪﻥ // ﻣﺠﺒﻮﺭﻡ ﺍﺯ
ﺧﻮﺩﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻌﻮ ﺩﻭﺭ ﮐﻨﻢ

ﺧﻮﺩﻣﻮ ﺧﻮﺭﺩ ﮐﻨﻤﻮ ﺑﺮﻡ ﺗﺎ ﺣﺎﻝ ﺑﻐﺾ // ﺧﻮﺩﮐﺎﺭﻣﻮ
ﺩﺭﺑﯿﺎﺭﻣﻮ ﺑﺸﻢ ﺗﻮ ﻭﺍﮊﻩ ﮔﻢ

حقیقت رفتن...

امکان هجرت تو

تراوش می کند،از خطوط مبهم نگاهت

من پیشتر،دیده بودم

جرقه محال ماندنت را

در سایش دستانمان به رفتنت ایمان دارم،

چون ماهی آزاد به جریان آب

نبودنت،

مرا در سطح بزرگ اشکهایم پر از عطش میکند

چقدر سنگین شده اند شانه هایم!

آخر بعد از تو ترازوی تنهایی ام شده اند...

چنان دل کندم از دنیا
که شکلم شکل تنهاییست
ببین مرگ مرا در خویش
که مرگ من تماشاییست
مرا در اوج میخواهی !
تماشا کن! تماشا کن
دروغین بودم از دیروز
مرا امروز تو حاشا کن
در این دنیا که حتی ابر نمیگرید به حال من
همه از من گریزانند..... تو هم بگذر از این تنها..........

ترکم کردی...

تنهایی سخت بود...

همدمی انتخاب کردم -> (سیگار)

با همدمم همجا رفتم...

دیگر کسی مرا حساب نمیکند...

داشتن یار تقاص دارد؟

مگر توام یار نداری؟

چرا مرا بدبخت خطاب میکنند...!!؟؟

تو را خوشبخت...

از یه جایی به بعد . . . مرض چک کردن موبایلت خوب میشه
حتی یه وقتایی یادت می ره گوشی داری ,

از یه جایی به بعد . . . دیگه دوس نداری هیچکس رو به خلوت خودت راه بدی حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه ..

از یه جایی به بعد . . .وقتی کسی بهت می گه دوست دارم
لبخند میزنی و ازش فاصله میگیری ..

از یه جایی به بعد . . . فقط یه حس داری حس بی تفاوتی نه از دوست داشتن ها خوشحال میشی و نه از دوست نداشتن ها ناراحت .

از یه جایی به بعد . . . توی هیجان انگیز ترین لحظه ها هم
فقط نگاه می کنی ...

از یه جایی به بعد . .