دلتنگے اتـــ هرشبـــ دیرتر از مـטּ

بـﮧ خوآبـــ مے رود و هر صُبح

پیش از خورشید در مـטּ طلوع مے کند ...

دلم لک زده واســﮧ یــﮧ عاشقانـﮧ آروم . . .
کــﮧ تو رو سفت بغل کنم . .
بذاری ازت گـلــﮧ کنم . . .
از همــﮧ این کابوسهایـی کــﮧ چشم تــــورو دور دیـــدن و آزارم دادن . .
گریــــﮧ کنم و تو اشکامو پاکـــ کنــی . .
...

دلتنگـی هام رو بهونــﮧ کنم . .
سرم رو توی گودی گردنت قایِم کنم . . .
تمام نفســــم رو پر کنم . .
از عطر تنت و آروم بگیرم . . .

 

دلتنگ که باشی ،

 

آدم دیگری می‌شوی

 

خشن‌تر.. عصبی‌تر.. کلافه‌ تر و تلخ‌ تر

 

و جالبتر اینکه ، با اطرافیان هم کاری نداری

 

همه اش را نگه میداری و دقیقا سر کسی خالی میکنی ،

 

که دلـتنگ اش هستی...

یه وقنهایی که دلتنگ و تنهایی، وقتهایی که دوست داری گوشه اتاقت بشینی و زار بزنی... اما بخاطر حفظ ظاهر و پنهون کردن غم چشمات یه لبخند مصنوعی به لبات میچسبونی... اون وقتها سخت ترین لحظات زندگی بابا و مامانه.... کافیه دعای آخر نمازشونو بشنوی...

ایـטּ رۅزهـــآ ؏ـجیب اפـωـآ๛ בلتنگـے میـڪنـҐ
نمیـבآنـҐ از בۅωـتآכּــҐ جـבآ مآنـבه اҐ یآ ازפֿـــــــבآ . .

باز دوباره دل من مهمون لطف و کرمت شد...دل مجنونم اقا..تنگ اذون حرمت شد....سر ب سجده میگذارم.....بعد حق شمارو دارم...خدا میدونه تو دنیا..تویی تنها کس و کارم.............................