گوش بده تابگم بتو نیتمُ * دارن از بین میبرن هویتمُ
تاریخِ خاک سرزمین آریایی * داره فریادمیزنه تا ما بیاییم
پس حالا وقتشه بشنوی ک * ایران وطن من، همون کشوری ک
بعد7000سال ایران سرپاس * هنوزم دل ایرانیان دریاس
بشنو هموطنِ من اینو ازیاس * ک واسه ی وطنم منم سرباز
اعتراض من میشه مث گلوله شلیک * بیا باهم بخونیم سرودملی
خواهروبرادر من ای هموطن * تمدن ایرانیا هس درخطر
همه ماها سربازای زیر پرچمیم * نمیذاریم ازمابگه هر اجنبی
اتحاد ماواسه دشمن اضطرابه * اسم ایران واسه ما مایه ی افتخاره
احترام ما ب ایران ی خارِ تو چشمِ * کسایی ک میخوان بزنن ضربه بهش
***
میخوای بگی مااومدیم از ی نسل وحشی * پس ی نگاهی بنداز ب تخته جمشید
داری اسم ایران و بدجلوه میدی * ک اسمتُ بزرگ بنویسن رو جلد سیدی
دارم هدفتُ تو دفترم مینویسم * میدونم ک واسه چی ساختی فیلم سیصد
میدونم ک دلت ساخته شده ازسنگ وسرب * جای اینکه باهنربسازی فرهنگ صلح
تواین تیرگیِ روابط ،هوای مه آلود * میخوای ک ماهی بگیری از اب گل آلود
ولی ب تو میگم اینُ بازبان اصلی * ک ایران هرگز نمیشه تباه وتسلیم
خدا ب توداده2تا چشم بینا * ببین کتابای سعدی و ابن سینا
یابه فردوسی وخیام یامولانا رومی* همیشه توی تمدن مابالابودیم
ولی یاس نمیتونه ساکت شه * اسم ایران بازیچه ی مشت ناکس شه
هدفتو پاره میکنم باتیغ ایمان * توکی هستی ک بگی ازتاریخ ایران
***
هرجای این کره خاکی هستی هموطن * تاوقتی ک خون تو میدوه دربدن
حاضرنشو ک خودتو راضی کنی * ک هربیگانه بافرهنگ توبازی کنه
تاریخ ایرانِ من هویت منِ * ایران دفاع ازتو نیت منِ

فرتاش ( فرهاد تراش):
فرتاش ( فرهاد تراش):فارغ از ارزش تاریخی که بیستون در میان ما ایرانیان دارد، در ادبیات عاشقانه فارسی هم نماد عشق، مداومت و ناکامی است.بر اساس افسانه ای که در شاهنامه فردوسی نقل شده، فرهاد عاشق، بخشی از کوه بیستون را به دستور شیرین برای رسیدن به آب تراشیده است. در حین اجرای این دستور، به فرهاد خبر مرگ شیرین می رسد، فرهاد نیز که اختیار از دست داده با تیشه به فرق سر می کوبد و او نیز می میرد. بیستون را به قلب سنگی زنان نیز تشبیه کرده اند که هرگز نرم نمی شود. ابیات بسیاری در ادبیات فارسی به شرح حال و احوال فرهاد کوهکن اختصاص دارد، ضرب المثل معروف فارسی می گوید:بیستون را عشق کند و شهرتش فرهاد برد فرهادتراش جدای از این داستان ها، در ضلع غربی سنگ نبشته های بیستون، دیواره ای مرتفع به ارتفاع 45 و عرض 200 متر مربوط به دوران ساسانیان قرار دارد. این اثر را به فرهاد نسبت داده اند

آهسته فتح کرده ای با چشمهایت
هرچه داشته ام را
حالا تمام جهان من مستعمره ی توست!......