بذار خیال کنم هنوز پر از تب و تاب منی

روزها به فکر دیدنم شبها پر از خواب منی

چه نقاش ماهری است

فکر و خیال

وقتی که دانه دانه موهایت را سفید می کند . . .

شادم که در شرار تو می سوزم

شادم که در خیال تو می گریم

شادم که بعد وصل تو باز این سان

در عشق بی زوال تو می گریم

هیچ وقت کار امروز رو به فردا ننداز
فردا یه عالمه کار داری، قشنگ بندازش واسه دو سه هفته دیگه که خیالتم راحت باشه

ای آسمان زیبا امشب دلم گرفته

از های و هوی دنیا امشب دلم گرفته

یک سینه غرق مستی دارد هوای باران

از این خراب رسوا امشب دلم گرفته

امشب خیال دارم تا صبح گریه کردن

شرمنده ام خدایا امشب دلم گرفته

خون دل شکسته بر دیدگان تشنه

باید شود هویدا امشب دلم گرفته

ساقی عجب صفایی دارد پیاله ی تو

پر کن به جان مولا امشب دلم گرفته

گفتی خیال بس کن فرمایشت متین است

فردا به چشم اما امشب دلم گرفته

به ھر روزت توجه کن
دیروز دیگر خاطرہ
فردا فقط خیال
اما
امروز ھنوز پویاست
امروزت را باخاطرہ قشنگ دیروز و رویای فردا در ھم آمیز، طی کن وتداوم بخش
"کن دان"

پشت آن پنجره ی رو به افق ، پشت دروازه ی تردید و خیال
لا به لای تن عریانی بید ، من در اندیشه ی آنم که تو را ، وقت دلتنگی خود دارم و بس . . .

یه دوست پسرم نداریم شبااا که بی خوابی می زنه به سرمون بزنگیم از خواب بیدارش کنیم سگش کنیم بعد با خیال راحت بکپیم

من آنقدر
امروز و فرداهای نیامدن را دیده ام
که دیگر هیچ وعده بی سرانجامی
خواب و خیال و آرزوهایم را آشفته نمیکند…
حالا یاد گرفتم که فراموشی...
دوای درد همه نداشتن ها
نخواستن ها
و نیامدن هاست…
یاد گرفتم که از هیچ لبخندی
خیال دوست داشتن به سرم نزند!
یاد گرفتم که بشنوم تا فردا…
و به روی خود نیاورم
که فرداها هیچوقت نمی آیند

گفتی به تو وفا دارم خیالت تخت...
و آنقدر گفتی که من تختی شدم
برای عشق بازی تو با دیگران....