هنگامی که میخوایم کسی رو ستایش کنیم ؛
عجب نقاشیه نکبت ...
چه دست فرمونی داره توله سگ ...
چه صدایی داره کثافت ...
چه گیتاری میزنه ناکس ...
استاده کامپیوتره لامصب ...
عجب گلی زد بی وجدان ...
بی شرف خیلی کارش درسته ...
دوستت دارم وحشتناک ...
هنگامی که میخوایم ناسزا بگیم یا نیش و کنایه بزنیم ؛
برو شازده ...!
چی میگی مهندس ...!؟
آخه آدم حسابی ...!
دکتر برو دکتر ...!
چطوری آی کیو ...!؟
به به! استاد معظم ...!
کجایی با مرام ...!؟
آقای محترم ...!

به یک نفر گفتند: چه جور شد که دودی شدی؟

آهی کشید و گفت: امان از رفیق بد! البته ذغال خوب هم خیلی تأثیر داشت.