من تا پونزده سالگیم فکر میکردم
اسمم زُهره است،‌
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
چون همیشه مامانم وقتی میخواست بیدارم کنه
میگفت: پاشو ظهره

ساده هستم
ساده می بینم
ساده می پندارم زندگی را
نمیدانستم جرم می دانند سادگی را
سادگی جرم است و من مجرم ترین مجرم شهرم
ساده می مانم…
ساده میمیرم…
اما…
ترک نمی گویم پاکی این سادگی را …

پنجره ی اتاقم را میبندم وقتی میدانم باد هم رمقی برای
لغزش برگ ها ندارد ...

دست هایم...
به تو نمیرسد
به خودم حتی
به آسمان که ایـــــــــــــــــــــن همه بلند است هم

تنها،
تنها همین خاطره ها هستند که شیرین و تلخ
همین حوالی زندگی میکنند
و دستت هم که نرسد؛
خودشان را می رسانند بر پیکرت
و تاب می خورند در تاریک و رشن لحظاتت

حقا که وفادار ترند!

غضنفر میره مدرسه دنبال بچش "علی اصغر"
میره طبقه ی اول، می بینه یه تابلو زدن كه روش نوشتن:
محل نگهداری دانش آموزان با استعداد
از مسئولش می پرسه: آقا بچه ما اینجاس؟
طرف میگه: نه داداش
میره طبقه ی دوم، می بینه یه تابلو زدن كه روش نوشتن:
محل نگهداری دانش آموزان متوسط. میبینه بچش اونجاهم نیست
میره طبقه ی سوم، می بینه یه تابلو زدن كه روش نوشتن:
محل نگهداری دانش آموزان خنگ، كودن، كم حافظه !
با خودش می گه حتما همینجاس. میبینه بچش اونجا هم نیست
میره طبقه ی چهارم، می بینه یه تابلو زدن كه روش نوشتن:
محل نگهداری علی اصغر !!

میره یخ بخره می بینه پول همراهش نیست واسه اینکه ضایع نشه

یه دستی روی یخ ها می کشه میگه : از این سردتر ندارین؟!! ـ

ﯾﻪ ﺑﺎﺭ ﻣﻨﻮ ﺩﺯﺩﯾﻦ
ﺑﻌﺪ ﺩﺯﺩﻩ ﺯﻧﮓ ﺯﺩ ﺑﻪ ﺑﺎﺑﺎﻡ ،ﺑﺶ ﮔﻒ ::
ﺍﮔﻪ ﺑﭽﻪ ﺍﺕ ﺭﻭ ﻣﻴﺨﻮﺍﻱ ﭘﻨﺠﺎﻩ ﻣﻠﻴﻮﻥ ﺑﺪﻩ ﺗﺎ ﺍﺯﺍﺩﺵ ﻛﻨﻴﻢ
ﺑﺎﺑﺎﻡ ﮔﻔﺖ ﺑﻬﺶ ﺍﺏ ﻣﻴﺪﻳﻦ
ﺩﺯﺩﻩ ﮔﻔﺖ ﺍﺭﻩ
ﮔﻔﺖ ﺑﻬﺶ ﻏﺬﺍ ﻣﻴﺪﻳﻦ
ﺩﺯﺩﻩ ﮔﻔﺖ ﺍﺭﻩ
ﮔﻔﺖ ﺟﺎﻱ
ﺧﻮﺍﺏ ﺩﺍﺭﻩ
ﺩﺯﺩﻩ ﮔﻔﺖ ﺍﺭﻩ
ﮔﻔﺖ ﭘﺲ ﺑﻴﺎﻳﻦ ﺑﺮﺍﺩﺭﺍﺷﻢ ﺑﺒﺮﯾﻦ
ﻫﯿﭽﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﺩﺯﺩﻩ ﺑﺮﺍﻡ ﺁﮊﺍﻧﺲ ﮔﺮﻓﺖ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻡ ﺧﻮﻧﻪ
ﺗﺎﺯﻩ ﭘﻮﻟﺸﻢ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺮﺩ

ﺧﺪﺍ ﮔﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ