شب امــتحان خوابگاه دختــرا :‌صداي هق هق و گــريه. . .
شب امــتحان خوابگاه پــسرا (ساعت 5 صبـح) : پدر سوخته حکم دست تو بود !!!

يــه دوس دختــــــرم نـــداريــــــــم ...
.
.
.
.
... .
.
.
بقيـــه نــداره ، جملــه ي خبـــــري بــــود D:
گفـــتــم دَم ولنــتــايــــن بگــــم بلــــكـــه شــايـــد فَـــرَجـــي بــشـــه !!

دلــــم مـــی خـــواد وقتـــی پیر شـــدم و دختـــرم ازم پــــرسید عـــشقت کـــی بــــود،؟ بتونــــم بــــا دستــــم بــــه اتــــاق اشاره کنــــم و بــــگم : اونـــجا نشسته..

من یک دختـــــــر ایــــرانـــیـــــم بــــــــدان "حــــــوای" کسی نـــــمی شــوم که به "هــــــوای" دیگری برود .. تنهاییم را با کسی قسمت نـــمی کنم که روزی تنهایم بگذارد .. روح خـــداست که در مــــــن دمیـــده شده و احســـــاس نام گرفته .. ارزان نمی فروشمش .. دستــــــهایم بــالیـــن کـــودک فـــردایـــم خـــواهـــد شــــد .. بـــی حـــرمتـــش نمی کنم و به هــر کس نمی سپارمش.....

دوس دختـــري كـه پيشـت نبـاشـه مثـل پـول نـفتـيــــه كـه امـام قــرار بــود بـــده ...