چه بیقرار بودی زودتر بروی
از دلی که روزی بی اجازه وارد آن شده بودی…
من سوگوار نبودنت نیستم !!
من شرمسار این همه تحملم …

ســـوم
هفتــــم
چهلـــم
ســـــال . . .
چنـــد ســــال دیگــــر
بایــــد عــــزادار نبـــودن هایـــــت باشــــــم . . .؟

کسانی که شما را دوست دارند حتی اگر هزار دلیل برای رفتن داشته باشند

ترکتان نخواهند کرد ؛

آنها یک دلیل برای ماندن خواهند یافت ...

خدا را چه دیدی؟ 

شاید یک روز 

در کافه ای دنج و خلوت 

این کلمه ها و نوشته ها صوت شدند 

برای گوش های تو 

که روی صندلی روبروی من نشسته ای 

و برای یک بار هم که شده 

چای تو سرد می شود 

بس که خیره مانده ای به من!!!