کسی که همیشه سعی میکنه بقیه رو شاد کنه بیشتر از همه تنهاست اون رو تنها نذارید چون هیچوقت به شما نمیگه که بهتون نیاز داره

مردانگی ات رابا شکستن دل دختریکه دیوانه ی توست
ثابت نکن
مردانگی ات را

با غرور بی اندازه ات

به دختری که عاشق توست

ثابت نکن

مردانگی را

زمانی میتوانی نشان دهی

که دختری

با تمام تنهایی اش

به تو تکیه کرده

که دختری

با تکیه به غرور تو

به قدرت تو

در این دنیای پر از نامردی

قدم بر میدارد

معرفی کتاب
یک کتاب مناسب برای یادگیری مفاهیم دات نت فریم ورک

پیشگفتار مترجم
سیزدهمین روز از بهار سال 89 بود که تصمیم گرفتم این کتاب را ترجمه کنم. هدفی محکم و استوار داشتم و چون از یک ماه پیش کتاب را مطالعه کرده بودم مطمئن بودم که می توانم با وقت گذاشتن براي ترجمه کتاب، اثر ماندگار جفري را براي هموطنانم به ارمغان آورم. اگر چه این نخستین ترجمه بلند من بود اما با بهره گیری از تجربیات گذشته و عزم راسخ، ترجمه این گنج تقریبا 1000 صفحه ای را در 31 تیر 89 به پایان رساندم. 77 روز ترجمه مستمر و تمام وقت به هزاران برگ دستنویس انجامید. کار تایپ و ویرایش را بلافاصله آغاز نمودم و بیشتر کتاب آماده چاپ شد اما به دلایلی تا این زمان به تاخیر افتاد. به دلیل عدم پیروی از سبک ترجمه های موجود در بازار این اثر به مذاق ناشران خوش نیامد در نتیجه به جای چاپ کاغذی به چاپ دیجیتال روي آوردم تا سریعتر، آسانتر و بدون هرگونه سانسوری این گنجینه را به دستان شما برسانم.

منبع: [لینک]

امشب رها از زمان !
تنها به تو مي انديشم...
آهنگ هاي تکراري !
خاطرات تکراري !
و اشک هاي تکراري !
تکرار در بودن تو که هيچ گاه تکراري نمي شود !
اين بي نهايت من است...

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست، و گذر فصل ها و عبور سال ها بر آن اثر میگذارد
دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاج زندگی میکند.

عشق زماني است كه درست مثل روزهاي بچگي روي جدول پياده رو ، راه بروي و بي دليل بخندي

ای کاش زمان به عقب بر میگشت
.
.
.
.
... ... .
.
.

اونـــوخت تو اولین دیدارمون
به جای لبخـــند
[!] تحلیل میکردم..

قصۀ شیرین
مهرورزان ز زمان های کهن
هرگز از خویش نگفتند سخن
که در آنجا که تویی
برنیاید دگر آواز زِ من!
ما هم این رسم کهن را بسپاریم به یاد
هر چه میلِ دلِ دوست،
بپذیریم به جان؛
هر چه جز میلِ دلِ او،
بسپاریم به باد!
آه!، باز این دل سرگشتۀ من
یاد آن قصه شیرین افتاد:
بیستون بود و تمنای دو دوست.
آزمون بود و تماشای دو عشق.
در زمانی که چو کبک،
خنده می زد شیرین،
تیشه می زد فرهاد!
نه توان گفت به جانبازیِ فرهاد: افسوس،
نه توان کرد ز بیدردیِ شیرین فریاد.
کار شیرین به جهان شور بر انگیختن است!
عشق در جان کسی ریختن است!
کار فرهاد، برآوردن میلِ دلِ دوست
خواه با شاه درافتادن و گستاخ شدن
خواه با کوه درآویختن است.
رمز شیرینی این قصه کجاست؟
که نه تنها شیرین، بی نهایت زیباست
آن که آموخت به ما درس محبت می خواست:
جان چراغان کنی از عشق کسی
به امیدش ببری رنج بسی،
تبو تابی بُودَت هر نفسی.
به وصالی برسی یا نرسی!
سینه بی عشق مباد

(فریدون [!])

ما مـــرد هستیم!
دستــــانمان از تو زِبرتر و پهن تر است!!!
صورتمان ته ریشى دارد!!!
گاهی دلگیراز بی وفایی ها ، اما دلمان دریــــاست!
جـــاىِ گریـــــه كردن به بالكن میرویم و سیـــــگار دود میــــكنیم!!!
... ما با همــــان دستان پهن و زبرتو را نوازش میكنیم!!!
دریایی از گرفتاری هم باشیم ،ولی..
با همان صورت ناصاف و ناملایم تو را میبوسیم ونوازشت میکنیم..
تا تو آرام شوى!!!
آنقــــدر مارا نامــــرد نخوان!!!
آنقدر پول و ماشین و ثـــــروتمان رانسنج!!!
فقط به ما دلت را بده تا زمین و زمان را برایت بدوزیم!!!
فقــــط با ماروراست باش تا دنیا را به پایت بریزیم ...

زمانی که متولد شدم یکی تو گوشم گفت تا آخر عمر با تو هستم! خندیدم و گفتم:تو کی هستی؟ گفت: غم و تنهایی