بدترین حالت ماجرا این است که طاقتمان تمام شود، و به روی خودمان نیاوریم و تا زمان مرگ ادامه دهیم"فرشته احمدی"

شما یادتون نمیاد....
زمان ما یخمک 50 تومن بود،پول تو جیبیامون رو نگه میداشتیم واسه زنگ اخر و تو راه خونه با دوستامون یخمک،بستنی میوه ای، بستن دو قلو میخریدم و با چه لذتی میخوریدم تا برسیم خونه.....
یاد بــــــاد، یادٍ گذشته شـــاد باد!

یه ماشین لباسشویى داشتیم انقد تکون میخورد که،
بدبخت همزمان هم لباس میشست هم تو خونه قدم میزد !

از نشونه های آخر الزمان اینه که اینقدر سرعت اینترنت کم میشه که آدم هوس می کنه درس بخونه

شب از مهتاب سر میره تمام ماه تو آبه
شبیه عکس یه رویا تو خوابیدی جهان خوابه
زمین دور تو میچرخه زمان دست تو افتاده
تماشا کن سکوت تو عجب عمقی به شب داده!

کی گفته زمان طلاست؟
من مزه مزه اش کردم... زمان عين الکله...
ثانيه ثانيه ميسوزونه ميره تو عمق وجودت... مست مست که شدی,
چشاتو باز ميکنی ميبينی عمرت گذشته

و تو موندی و خماری از دست رفتن يک عمر

دختر جوان رو به نامزدش کرد و گفت عجب دوره و زمانه ای شده مردی به نام حافظ پیدا شده و همه ی شعرهایی را که تو برای من سروده ای به نام خودش چاپ کرده!
..)))))

پدر یعنی تپش در قلب خانه
پدر یعنی تسلط بر زمانه
پدر احساس خوب تکیه بر کوه
پدر یعنی تسلی بخش اندوه ......
روز پدر پیشاپیش مبارک

خدا می داند که چقدر سخت تلاش کرده ای وقتی سخت گریسته ای و قلبت مملو از دردست خدااشک هایت را شمرده است وقتی احساس می کنی که زندگیت ساکن است و زمان در گذر است خدا انتظارت رامی کشد وقتی هیچ اتفاقی نمی افتد و تو گیج و نا امیدی خدابرایت جوابی دارد اگر نا گاه دیدگاه روشنی را در مقابلت آشکار سازد و اگر بارقه ی امید در دلت جرقه زد خدا در گوشت نجوا کرده است وقتی اوضاع رو به راه می شود و تو چیزی برای شکر کردن داری خدا تو را بخشیده است وقتی اتفاقات شیرین و دلچسبی رخ داده است و سرلسر وجودت لبریز از شادی گشته است خدا به تو لبخند زده است به یاد داشته باش هر جا که هستی و با هر احساسی خدا می داند

فریاد زدم دوستت دارم صدایم را نشنیدی!

اعتراف کردم که عاشقم ، جرم مرا باور نکردی!

گفتم بدون تو میمیرم ، لبخندی تلخ زدی !

از دلتنگی ات اشک ریختم ، چشمهای خیسم را ندیدی!

چگونه بگویم که دوستت دارم تا تو نیز در جواب بگویی که من هم همینطور!

چگونه بگویم که بی تو این زندگی برایم عذاب است ، تا تو نیز مرا درک کنی!

صدای فریادم را همه شنیدند جز او که باید میشنید!

اشکهایم را همه دیدند!

آشیانه ای که در قلبت ساخته ام تبدیل به قفسی شده که تا آخر در اینجا گرفتارم!

گرفتار عشقی که باور ندارد مرا ،

فکر میکند که این عشق مثل عشقهای دیگر این زمانه خیالیست ، حرفهای من بیچاره دروغین است!

حالا دیگر آموخته ام که کلام دوستت دارم را بر زبان نیاورم ، دیگر اشک نریزم و درون خودم بسوزم !

اگر دلتنگت شدم با تنهایی درد دل کنم و اگر مردم نگویم که از عشق تو مردم !

اما رفتنم محال است ، عشق که آمد ، دیگر رفتنی نیست ، جنون که آمد ، عقل در زندگی حاکم نیست!

آنقدر به پایت مینشینم تا بسوزم، تا ابد به عشقت زندگی میکنم تا بمیرم !

گرچه شاید مرا به فراموشی بسپاری ، اما عشق برای من با ارزش و فراموش نشدنیست است!{