وَقـتی زَنی عــآشـقَــت میشَود،

دَست ِ خـودَش نـیـسـت ؛

بــآ صـدای آرام صُـحـبَــت مـیـکـُنَـد . . .

عـِشـوه هـآیَـش بـیـشـتَــر مـیـشَـوَد . . .

حِـسـآدَتِ زَنــآنــه مـیـکُـنَـد .

چـون نـمـیـخـوآهـد کـَسی حَـتـی بـــه عِـشـقَـش نـگــآه کُـنَـد،

هـَمـیـشــه میگویــَـد تــــو مــآل ِ مـَـن هـَسـتـی !

دوسـت دآرَد عـِشـقَـش، از پـُشـت دَسـتـآنـش را دور بَــدنَــش حـَـلــقــه کُـنـد،

گــردنَــش را بــبـوسـَـد . .

چَـشـمـآنـَش خــُـمـآر مـیـشَـود.

به آرآمـی گــوشــه ی لَـــبــش را گـــآز مـیـگـیـرَد . . .

صـدآیـَـش مـیـلـَـرزَد، زیـر ِ لَــب مـیـگـویـَد دوسـتـَتــــــــ دآرَمـــــــــ !

زَن مـیـدآنَـد کــه وجـودَش بــآ عِـشـق کـآمـل تَـر مـیـشَـوَد . . .

و بــآ بــوســه ای عـآشـقـآنــه بــه اوج ِ آرامـِـش مـیـرسَـد . . .

همــــﮧ

ـ ادعــــــآ دارنـ طعمـــ خیانتـــ را چشــــیده انـد ..

همــــﮧ ادعــآ دارنـ ڪـــــﮧ بـدـے را بــﮧ چشــمـــ دیده انـد ..

همــــﮧ ادعا دارنـ ڪـــــﮧ تنــهایــے را ڪـــشیده انـد ..

پـس ڪـیـستـ ڪــــﮧ ایـنـ دنیـــآ را بــﮧ گنــــد ڪـشیده استـ ؟!

شایـد منمـــ … !!!

ﭘـــﺲ ﺍﺕﻧﻤـــﯽ ﺩﻫﻢ..

ﺑـــﻪﻫـــﯿﭻ ﺳﺎﻋــــﺘﯽ

ﺑـــﻪﻫﯿـــﭻ ﺩﻗﯿﻘـــﻪ ﺍﯼ

ﺑـــﻪﻫﯿـــﭻ ﻗﯿﻤﺘــــﯽ !

ﺳﺨﺖﭼﺴﺒﯿــــﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﻤﺎﻣــــﺖ ﺭﺍ

ﻣﮕــر تو را ﺳـــــﺎﺩﻩ ﺑﺪﺳــــﺖ آﻭﺭﺩﻡ ...
ﮐﻪ راحـــــت ﺍﺯﺩﺳﺘــــﺖ ﺑﺪهــــم ...؟