سپاس گزار کسیم که بهم احتیاج نداره ولی فراموشم نمی کنه

خداوندا
از بچگی به من آموختند همه را دوست بدار
حال که بزرگ شده ام
و
کسی را دوست می دارم
می گویند:
فراموشش کن

خواهش میکنم ، بی حوصلگی هایم را ببخش ، بدخلقی هایم را فراموش کن ، بی اعتنایی هایم را جدی نگیر ، در عوض من هم تو را می بخشم که مسبب همه ی اینهایی

تمام سپاسم از آن كسيست كه به من نيازي نداشت اما فراموشم نكرد...
(كوروش كبير)

خدایا! من دلم قرصه! کسی غیر از تو با من نیست ; خیالت از زمین راحت ، که حتی روز ، روشن نیست! / کسی اینجا نمی بینه ، که دنیا زیر چشماته! ; یه عمره یادمون رفته ، زمین دارمکافاته / فراموشم شده گاهی ، که این پایین چه هاکردم! ; که روزی باید از اینجا ، بازم پیش تو برگردم! / خدایا وقت برگشتن ، یه کم با من مدارا کن ; شنیدم گرم آغوشت ، اگه میشه منم جا کن.

نمی بخشمت
ولی فراموشت می کنم
همیشه به همین سادکی از ادمای بی ارزش می گذرم . .

دلـــــــتَنـــــگت می شوم...

چــــــشمانم را روی هـــــم می گــــذارم بـــــــلکه یادت را فـــــراموش

کنم...

تــــــو بگو دلــــــکم

مگر می شـــــــود یـــــک عــــــمر را فراموش کــــــرد؟!

باید فراموشت کنم، چندیست تمرین میکنم، من میتوانم میشود، آرام تلقین میکنم. کم کم ز یادم میبری، کم کم زیادم میروی، این روزگار و رسم اوست این جمله را با تلخیش صد بار تمرین میکنم !

گوش تا گوشه ی صحرا تو بخواب و نهراس.شیرها خاطرشان هست که آهوی منی
.
.
.
.
.
..
فراموش کردنت مثل آب خوردن بود.از همان آبهایی که میپرد تو گلو و سالها سرفه میکنیم

به مورچه ای میخندیدم که سال ها عاشق تفاله چایی شده بود خودم را فراموش کرده بودم که عاشق آشغالی مثل تو شده بودم..