خداییش ایول اگه سوار نشه!!!!

شورلت بلیزر یکی از محبوبترین خودروهای 4WD در طول تاریخ است. تولید نسل اول ان از سال 1969 شروع و تا سال 1972 ادامه پیدا کرد و از سال 1973 تولید نسل دوم ان اغاز شد که محبوبترین مدلهای بلیزر نیز از همین نسل هستند که در ایران نیز طرفداران بسیاری دارند. این نسل از بلیزر نزدیک به 20 سال بدون تغییرات کلی در اتاق و شاسی تولید شد که دلیل ان را می توان در کیفیت بالای اتاق و ظاهر جذاب و عضلانی شورلت بلیزر نسل دوم جستجو کرد. از رقبای این خودرو می توان به دوج رم چارجر، فورد برانکو، جیپ چروکی و پلیموث تریل داستر اشاره کرد. مطلبی که در زیر می خوانید تاریخچه ی مختصری از نسل دوم این 4WD قدرتمند است.

در سال 1973 نسل جدید شورلت بلیزر و برادرخوانده ی ان یعنی GMC جیمی به بازار معرفی شد که کاملا نسبت به نمونه های پیشین تغییر کرده بود و همانطور که گفته شد ترکیب اصلی چهره ی ان برای 19 سال اتی تولید دست نخورده باقی ماند. همانند گذشته، نمای جلوپنجره ی بلیزر و جیمی با هم تفاوت داشت و ظاهر جیمی حالت فانتزی تری به خود گرفته بود و البته در باقی موارد مشابه هم بودند. لیست موتورهای قابل انتخاب مثل نسل قبل بوده که محبوبترین انها نیز انجین 350 معروف بود که این محبوبیت را تا پایان تولید این نسل حفظ کرد. تمامی بلیزر ها و جیمی ها دارای تجهیزات رفاهی کاملی بودند. داشبرد سرتاسری مدل جدید از پونتیاک گرندپریکس 1969-1972 به عاریت گرفته و تغییراتی برای نصب در ان صورت گرفته بود. سقف همچون گذشته قابل برداشتن بوده و البته مونتاژ و دمونتاژ ان کاری ملالت اور و نیازمند کمک چند نفر بود و به همین دلیل است که نمونه های بدون سقف بلیزر کمتر دیده می شوند. حق انتخاب بین 2 و 4 چرخ متحرک نیز وجود داشت که مسلما اکثریت با مدلهای 4 چرخ متحرک بود.

در مدلهای تولیدی 1974 تغییرات زیادی به وجود امد که از ان جمله می توان به توقف تولید انجین 307 اشاره کرد. اما رقابت با عرضه ی دوج رم چارجر و پلیموث تریل داستر توسط کرایسلر داغ تر شد. همچون بلیزر که بر پایه ی وانت های C/K10 ساخته شده بود، کرایسلر نیز این خودروها را بر پایه ی پیکاپهای D150/W150 طراحی و تولید کرد. در سال 1975 یک جلوپنجره ی جدید برای بلیزر طراحی شد و نیز یک انجین 400 اینچی بلوک کوچک نیز قابل سفارش بود. در بعضی از مدلها کاتالیتیک کانورتر وجود داشت که در این نمونه ها باید از بنزین بدون سرب استفاده میشد. مدلهای 1976 کاملا مشابه مدلهای قبلی بودند ولی حجم موتور دیگر بر روی جلوپنجره درج نمی شد. تفاوت بزرگتر در سقف اتفاق اتفاد که دیگر به طور کامل قابل برداشتن نبود. بلکه تنها در قسمت عقب جدا می شد.( بعضی ها این مدل را half-cab می نامند) یک موتور کوچکتر 305 هم در این سال قابل سفارش بود. بلیزرها برای سال 1977 بدون تغییر باقی ماندند و در سال بعد طراحی جلوپنجره باز هم دستخوش تغییر واقع شد. شیشه برقی و قفل مرکزی از جمله تجهیزاتی بود که در این سال برای اولین بار قابل سفارش بودند. کمپانی فورد در این سال مدل کاملا جدید برانکو را که بر پایه ی پیکاپ فول سایز F-150 شکل گرفته بود را به بازار فرستاد که این نوید یک رقابت داغ و نفس گیر را با بلیزر و جیمی می داد. در سال 1979 تمامی مدلهای بلیزر و همزادش مجهز به کاتالیتیک کانورتر شدند. در سال 1980 مطابق معمول جلوپنجره ی جدیدی نصب شد. چراغهای جلو نیز فرم مستطیلی به خود گرفتند. تغییرات تا داخل خودرو و طراحی جدید نشان دهنده ها و سرعت سنج جدید تا 85 مایل بر ساعت ادامه پیدا کرد. اتفاق نامیمون در این سال اضافه شدن موتور دیزلی ضعیف 350 اینچی متعلق به الدزمبیل، به لیست موتورهای قابل سفارش بود.

در سال 1981 فرم دماغه ی جلو، گلگیر و درب موتور بلیزر و جیمی دچار تغییرات جزئی شد. شاید شورلت بلیزر رکورد دار تغییر در طرح جلوپنجره باشد! چرا که این اتفاق چند بار دیگر نیز رخ داد. بلیزرهای سطح بالاتر می توانستند مجهز به چراغهای دوبل ستونی بشوند. چراغهای راهنما در داخل سپر جای گرفتند و چراغهای کوچک کناری فرم افقی به خود گرفتند. طراحی عقب همچنان بدون تغییر باقی ماند. موتورهای 305 و 350 بنزینی مجهز به سیستم کنترل جرقه ی الکترونیکی جنرال موتورز شدند و گیربکس اتوماتیک 4 سرعته بر روی این مدلها قابل نصب بود. بزرگترین تغییر در سال 1982، اضافه شدن یک موتورکاملا جدید 379 اینچی دیزل بود که جایگزین انجین تاسف بار 350 الدزمبیل شد. این موتور اختصاصا برای Truckهای ساخت جنرال موتورز که شامل پیکاپهای سری C/K و شورلت سابربان نیز می شد، طراحی شده بود. در این سال کمپانی شورلت مدل ویژه ای از بلیزر را مخصوص ارتش ایالات متحده تولید کرد که ازمونی برای دوام و استقامت بلیزر، برای کار در شرایط دشوار جنگی بود. این مدلها 4WD بوده و دارای کمترین امکانات رفاهی بودند. در انها از دو نوع موتور 350 بنزینی و یا 379 دیزل استفاده شده بود و تا سال 1987 تولید شدند. لیست موتورهای انتخابی بلیزر در این سالها شامل انجین 250 و 292 l6، 305 و 350 V8 و در نهایت انجین 379 دیزلی می شد. گیربکس 4 سرعته دستی در تمامی مدلها به جز 379 دیزلی قابل سفارش بود. در نمونه های دیزلی و همچنین مدلهای 6 سیلندر، از جعبه دنده ی 3 سرعته ی اتوماتیک استفاده می شد.

در سال 1983 از یک جلوپنجره با خطوط افقی در بلیزر و جیمی استفاده شد و چراغهای راهنما از روی سپر به کنار چراغهای اصلی منتقل شدند. مدلهای لوکس تر همچنان از طراحی 4 چراغ مستطیلی استفاده می کردند. مدلهای 1984 تغییر زیادی نداشتند ولی در سال 1985 از یک جلوپنجره ی همرنگ بدنه با خطوط افقی استفاده شد. موتورهای 250 و 292 l6 از خط تولید خارج شدند و تنها مدلهای V8 قابل خریداری بودند. در سال 1986 تغییر خاصی رخ نداد و در سال 1987 موتورهای 305 و 350 مجهز به سیستم سوخت رسانی TBI شدند. با اینکه 15 سال از عرضه ی نسل جدید بلیزر می گذشت ولی این خودرو و برادرخوانده ی ان، جمس جیمی جزو پرفروشترین محصولات GM قرار داشتند.

در سال 1988 نسل جدید پیکاپهای C/K عرضه شد.(که با نام C/K1500 شناخته می شدند و از شاسی GMT400 استفاده می کردند.) اما بلیزر و جیمی همچنان با همان استایل سابق خود و تنها با تغییرات جزئی نسبت به سال قبل عرضه می شدند. انجین 305 از خط تولید خارج شد و موتور محبوب 350، به عنوان تنها موتور بنزینی بلیزر باقی ماند. بلیزرهای 1989 دارای جلوپنجره ی مشکی رنگ بوده و از 4 چراغ کوچک در جلو که از طراحی جدید پیکاپ C/K1500 عاریت گرفته شده بود، استفاده می کردند. طراحی فرمان 4 شاخه نیز متعلق به C/K1500 بوده و ترمزهای عقب نیز مجهز به ترمز ضدقفل شدند که تنها در مدلهای 2 چرخ متحرک وجود داشت. در سالهای 1990 و 1991 تغییر خاصی رخ نداد و پس از 19 سال، زمان عرضه ی نسل جدید بلیزر فرا رسیده بود.