بی تو من هیچم
ای شبم؛ دور از تو بی مهتاب!
دوست می دارم تو را، تا آنسوی دنیا!
دوست می دارم تو را، تا آنسویِ قصرِ طلایی رنگِ اخترها!
دوست می دارم تو را، ای از برایم نقطه پایان هر مقصد!
دوست می دارم تو را، ای بی تو من نابود!
دوست می دارم تو را، از بی نهایت، بی نهایت تر!
دوست می دارم تو را، ای آتش اندیشه هایم بی تو خاکستر!

من نمی دانم ترا؛ ای قلهٔ مغرور!
عاقبت آیا کدامین شب
عاقبت آیا کدامین روز
فتح خواهم کرد؟

دیدی از وسط آسفالت علف در میاد؟
این یعنی اینکه با استقامت میتونی هر کاری کنی. هر کاری !!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
بعد دیدی روی آسفالت کهنه یه آسفالت نو میزنن؟
این یعنی در نهایت هیچ غلطی نمیتونی بکنی..

داشتنت

مثل هوای برفی یا نم نم باران جاده شمال

یا

مثل آن بغلی که عاشقت است

و

تنهایت نمی گذارد

و

یا مثل برگشتن آدمی که سالهای سال منتظر آمدنش بودی

؛

آی می چسبد

گفت تا ابدتنهایت نمیگذارم ابدش چه زود عفو خورد...

شک نکن
درست در لحظه ی آخر، در اوج توکل و در نهایت تاریکی
نوری نمایان می شود، معجزه ای رخ می دهد
و چه زیبا خدا از راه می رسد...

تنهایی بد است

اما بدتر ازون اینه که بخوای

تنهایتو با ادمای مجازی پر کنی

ادمایی که

بود و نبودشان مشخص نیست

و فقط به یه چراغ روشن خاموش بستگی داره

وقتی به کسی بطور کامل و بدون هیچ شک و تردیدی اعتماد می کنید,
در نهایت دو نتیجه ی کلی خواهد داشت:
"شخصی برای زندگی"
یا
"درسی برای زندگی"