هــمیشه دقــیــقــاً وقــتــی پـر از حــرفــم وقــتــی بـغــض مــی کنم…

وقــتــی داغــونــم وقــتــی دلــم شــکــســتــه…

دقــیــقا هـمـیـن وقــتــا آنــقــدر حــرف دارم کــه فــقــط مــی تـونـم بـگــم

“بـــی خـــیـــال“

مـــــن دهــقــانِ فــداکــاری شــده ام

کــه تــمــام وجـــــودش را بــه آتــش کــشـیــده، روبــرویــت …

و تـــو قــطاری که چشم  دیدن مرا ندارد.

فاجعــــه یعنى… آنقدر در تو غــرق شـــده ام

که از تلاقـــى نگاهـــم بادیگرى احســـاس خیانــت میـــکنم!!

ســــخـــت اســـت وقتـــی از شـــدت بـــغـــض ،

گـــلـــو درد بگـــیری ...
و هـــمـــه بگـــویـــند ؛

لبـــاس گـــرم بـــپـــوش !!

دیــوونگــی یعــنی :

عکسشــو تو گوشــیت هی نیگــاه کنی ، واســه بار هــزارم . . .

انگــار تاحــالا نــدیدیش . . !


بوســش کنی محــکم مث دیــوونه ها !!

بگی خــو آخــه دلم همــش یه ذره میشــه بــرات . . .

بغــض کنــی و زرتــــی اشکــات بــریزه . .

شمــارشــو با ذوق بگــیری شــاید اینبار جــوابتو داد. . .

شــاید با مــهربونی بگــه جــــــونم. ..

شــاید..شــاید..شــاید. . .ای تــــو روحــــت با هــمین شاید گفتــنات .

بــازم هــمین صــدای مســخــره تو گوشــت بپــیچه :

مشــــترک مورد نــظر پاسخــگو نمیــباشــد...


لطــفأ مجــددا بمــیرید !