دیــــوار اتاقــــــم پــــر از ع[!]ـــــای دو نفـــــــره ایست…
که قـــــــرار است بعـــــــــدا بیندازیم … !
همان بعـــــــدا که نیســــــت شد در تقویــــــم بودنمــــــان …

گــــــــرگ هـــــــــم ڪــــــــــــﮧ بــــــــاشــــــــــے . . .
عــــــــاشـــــــق بــــــــــره اے خـــــــواهــــــــے شــــــــــد . . .
ڪــــــــــــﮧ تــــــو را بــــــــﮧ عــلـــف خـــــــوردن وا مـــــــے دارد . . .
و رســــالــــــت عـــشــــــق ایــــن اســـــت . . .
شــــــــدن آنـــچـــــــــﮧ ڪــــــــــــﮧ نـــیـــســـــتــــــــــــے

عجبــــ وفـــایـــی دآرد این دلتنگــــی…

تنهـــــاش که میـــذآریـــی میــری تو جمـــع و کلّی میگـــی و میخنــــدی…

بعد کـــه از همه جـــدآ شدی

از کـُنـــج تآریکـــی میآد بیرون

می ایستـــه بغـــل دستــتــــ …

دســتـــ گرمشـــو میذاره رو شونتــــ

بر میگـــرده در گوشــتـــ میگـــه:

خـــوبــی رفیـــق؟؟!!

بـــآزم خودمـــم و خـــودتــــ …

اصـــــلـا به روی خـــودم هـــــم نمے آورم که نیـــستی

هـــــر روز صبـــــح

شـــماره ات را مےگـــیرم

زنـــــی می گوید : دســتگــاه مشـــترک …

حرفــــش را قــطــع مےکنم

صدایـــت چرا انقـــدر عـــوض شـــده عزیـــزم؟

خوبی؟ ســــرما که نخورده ای؟

مے دانی دلـــم چقـــدر بـــرایـــت تنـــگ شـــده است؟

چنـــد ثانیــه ای ســـکوت مے کنم

من هـم خـــوبم

مزاحــمت نمے شوم

اصـــلـا به روی خـــودم هـــم نمے آورم کـه نیــســتی

ذهـــنــم آشــفـــتــه . . .

خــواب هــایــم پــریــشــان . . .

خــنــده هــایــم فــتــوشــاپــی . . .

درد و دل هــایــم بــا دیـــوارِ ایــنـجـا . . . !

مـیـزانِ هــمـدردی هــا هــم بــا لــایــک و کـامـنــت . . . !!!

و تـکــرار پـشـتِ تـکــرار . .

وقـــتـــي دلــتــنــگــي از حــد بــگــذره . . .

دلــت ،

واســه قــهــر هــا و بــهـــونـــه هـــاش هــم ،

تـنـگ مــيــشـه . . .!!!

هــے غـَریبــﮧ (!)
شـَب ِ عـَروسے کــُت و شـَلوار ِ سیــآهش رآ بـﮧ او بپـُوشــآטּ
رنـگ ِ سیــآه بـﮧ مـَـرد ِ مـَـטּ خـیلے مے آیـَد
بـَند ِ کـِروآتـش رآ خـُـودت سـِفت کـُـטּ
ایــטּ کــآر رآ دوسـت دآرد
وقـتے دستــآنت رآ مے گیــرد
خـُـودت رآ در آغـُـوش ِ او بے انـدآز
بــآ ایــטּ کــآر احســآس ِ آرآمـِش مے کــُند
زَحمـَت ِ تــآج ِ عـَروس رآ نــَکش
سـَلیقـﮧ اش رآ خـُـوب مے دآنـَم ، بـَرآیت گـِرفتـﮧ اسـت
خـُلآصـﮧ کـُنم غـَریبـﮧ
جــآטּ ِ تـُـو و جــآטּ ِ مـَـرد ِ مـَـטּ . / . . .

فلاسفـــه دربـــاره عشــــــــق خیلـــی حرفهــا زدند
امــــا منطــق هیجکــدامشــــان به پـای منطـــق تـــــــو نرسیـــــد
رفتــــــــی و گفتــــــی:همینـــــه کــــــــــــــه هســــت !

زمستــــان و تابستــــان نــــدارد ...
نباشــــــــی ...
چهــــار ستــــونِ بدنــــم میلــــرزد ..........!

خـــــــدایا !

یک " مـــــــــرگ " بدهــــکارم

و هــــزار آرزو طلــبکار !

خـــــــــسته ام ...

یا طلبم را بده ،

یا طلبت را بگیر ...


همین