آבم هـآـﮯ ایـטּ سـرزمـیـטּ ســـرבنـــב....
نــگــآه هــآیـــشــآטּ حـــرفــهــآیـــشـــآטּ
هـمـﮧ بـوﮯ سـرבـﮯ مـیـבهـב
عــشــقـ בر ایـטּ سـزمیـטּ
بـﮯ مـعـنـآسـتــ
فـقط محـبـتشـآטּ ایـטּ
اسـتـ ڪـﮧ
بـرآﮯ زخـمـ هآیـتـ نمــڪـבآטּ مـﮯ آورنـב
هـمـیـטּ

به سلامتی خودم که تنهــــــــــــــــام
یه درک که هوا دو نفرس
هر چقدر که ادمهای اطرافت رو بیشتر میشناسی ...
تنهاییت دلچســــــــب تر میشه

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکستآنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــــم گسستمی روم با زخم هـــــایی مانده از یک سال سردآن همه برفی که آمـــــد آشـــــــیانم را شکستمی روم اما نگویــــــــی بی وفــــــا بود و نمــــانداز هجوم سایه هــــا دیگر نگــــــاهم خسته استراســــــتی : یادت بمــــــــاند از گـناه چشم توتاول غــــــربت به روی باغ احســــــاسم نشستطـــــــرح ویران کـــردنم اما عجیب و ســــــاده بودروی جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست.........

بـــــــــــــرگرد....

برگرد تنها عشـــــق ِ دیــــــــــرین من....
برگرد و بگو دوســــــتت دارم تا با پشـــــت ِ دست چنان بر دهـــــــانت بکوبم تا...
آرزوی داشتـــــــــن یک دنـــــدان را به گــــــور ببـــری..

چه برسد به داشتن مـــَـــن و عشــــق حقیقــــــی مـــَـــن ...."