خواستن همیشه توانستن نیست
گاهی داغ بزرگیه که همیشه بر دل می مونه

همیشه چوب اعتمادهایی را میخوریم

که به احساسمان کرده ایم!

کاش به عقل هم فرصتی میدادیم...

همیشه با کسی درد دل کنید که دو چیز داشته باشد;


یکی "درد" دیگری "دل" !


غیر از این باشد به تو می خندد...!

راستـش را بگو

نکند تو همان “این نیـز” هستی

که همیشه می گذری . . . ؟

باران همیشه می بارد
اما مردم ستاره را بیشتر دوست دارند.
نامردیست آن همه اشک را
به یک چشمک فروختن!

همیشه در عجب بودم که چرا در جاده عشق پا به پایم نمی آمدی حتی وقتی آهسته و پیوسته می رفتم. امروز فهمیدم... ریگی که در کفشت بود تو را می آزرد !

برای نبودن که . . .

همیشه لازم نیست راه دوری رفته باشی

میتوانی همین جا

پشت تمام بغضهایت گم شده باشی

گر چه نزد شما تشنه ی سخن بودم
کسی که حرف دلش را نگفت من بودم

دلم برای خودم تنگ می شود آری
همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم

نشد جواب بگیرم سلام هایم را
هر آنچه شیفته تر از پی شدن بودم

چگونه شرح دهم عمق خستگی ها را؟
اشاره ای کنم انگار کوهکن بودم

من آن زلال پرستم٬ درآب گند زمان
که فکر صافی آبی چنین لجن بودم

غریب بودم و گشتم غریب تر٬ اما:
دلم خوش است که در غربت وطن بودم

مانند علف های لب مردابیم
خوابیم و همیشه تا کمر در آبیم

مرگ آمده است زندگی صید کند
ما هم که همه کرم سر قلابیم

تمام قندهای توی دلم را آب کردم برای تو ، تویی که چایت را همیشه تلخ می خوری