موهایش را میبافتم
انگار رویا
انگار صد تا خیالِ خوش ..
انگار هزار تار خوابیده به هزار آرزو ...
موهایش سیاه سیاه واااا ی ...
اصلا خوشبختی همین بود ...
خوشبختی
زنی بود که با موهای سیاهِ سیاه ،
مثلِ شب
می نشست اجازه میداد...
مردی باشم
که دنیایش خیالِ خوش موهای یک زن باشد !!
) 
