اگه سالها بعد سالهای خیلی دور بازم به یکی دلبستم...
دوســــتت دارم رو اصلا به زبون نمیارم...
قربون صدقه رفتن که هیچی...
نگرانی ام بروز نمیدم...
وقتی حالش خوب نبود باهاش صحبت نمیکنم و آرومش نمیکنم...
بجاش میگم برو یه دوش بگیر بهتر میشی....
باهاش زیاد بیرون نمیرم ، تا اگه جدا شدیم خیابونای شهر عذابم ندن...
به چشماش خیر نمیشم ، تا دلم گیر چشماش نشن...
سعی میکنم وقتی داره خودشو برام لوس میکنه بحث رو عوض کنم ،
تا صداش که یادم اومد دیوونه نشم....
وقتی خواست قسم بخوره که تنهام نمیزاره ، انگشتمو میذارم رو لبش و
میگم لازم نیس قسم بخوری ، حرمت خدا رو نشکون...
خلاصه اصلا بهش گیر نمیدم و پاپیچه کاراش نمیشم...
انگار نه انگار...
من تجربه کردم...
شما هم باخبر باشید...
تاوان دلبستن به آدما یه عمر پشیمونیه و گریه...!!!

بچه که بودیم همیشه مامان بزرگم وقتی میخواست مارو تشویق کنه روزه بگیریم ،
میگفت هرکی روزه بگیره موقع افطار بهش چایی شیرین میدم …
من نمیدونم آخه این چه جایزه ای بود ؟!
انقدر سطح جوایز رو پایین گذاشته بودن که من اینطوری بی دین و ایمون شدم دیگه

دیدین وقتی تو رختخواب کش میاین چه کیفی میده بعد یه دفعه لا مصب یه جایی از پاتون رگش میگیره قیافمون میشه مثل غورباقه بالدار که دو تا تیر خورده به پاش و داره جون میده

چگونه در آسانسور کرم بریزید! (طنز لوس!!!!!!)

وقتی در اسانسور بسته میشه با صدای بلند بگین :نترسین.. نگران نباشین ..لازم نیست خونواده هاتون رو خبر کنین چند لحظه دیگه در باز میشه.
وقتی همه سوار شدید و در بسته شد بلند بگید برای سلامتیه آقای راننده صلوات
وقتی از آسانسور پیاده میشین دگمه همه طبقات رو بزنین... مخصوصا اگه یه عده هنوز تو آسانسور هستن.
به دوست خیالی تون رو جوری که انگار همراه شما هست به همه معرفی کنین و شروع کنین الکی باهاش حرف زدن.
رو به دیوار آسانسور در حالی که پشت تون به همه هست بایستین...اگه شما نفر اولی باشید که سوار شدین به احتمال زیاد بقیه هم همین کارو میکنن
یه دفه بگین : ای وای ..نه .. بارون گرفت... بعدش چترتون رو باز کنین.
از همه آدرس ای- میلشون رو بپرسین و بعد آدرس هاشون رو مسخره کنین.
در کیفتون رو باز کنین و انگار یکی اون تو هست یواش بگین ..هوای کافی داری؟؟؟
هر کسی که وارد میشه باهاش دست بدین و یه سلام علیک حسابی بکنین و بگین میتونه شما رو جناب تیمسار صدا کنه.
هر از چند گاهی صدای گربه در بیارین.
به یکی از مسافر ها خیره بشین بعد یه دفعه بگین ..اوه تو که یکی از اون هایی...بعد تا میتونین ازش فاصله بگیرین.
یه عروسک خیمه شب بازی دستتون بکنین و با بقیه مسافر ها از طرف اون حرف بزنین.
هر طبقه که میرسین ..صدای دینگ در بیارین..بعد به یکی از مسافر ها بگین نوبت تو هست ...خدا بیامرزتت.
یه صندلی (تا شو) با خودتون بیارین یه دوربین با خودتون بیارین و از بقیه مسافر ها عکس بگیرین.
وقتی چند نفر پشت سرتونن و می خوان سوار آسانسور بشن .. وقتی دستگیره ی درب آسانسور رو گرفتید تا باز کنید سریع دستتون رو بکشید انگار که برق گرفتتون !!فکر کنم بقیه با پله برن !!
وقتی آسانسور به هر طبقه رسید ، اعلام کنید ، مثلا بگید طبقهههههه پنجـــــــــــــــــــم
زیر لب این شعر رو باصدای آروم بخونید دارم میرم به تهرون ...دارم میرم به تهرون ....(همزمان بشکن هم بزنید) دادادا دیدام دیمدام دام .. .. بعد هرکی نگاتون کرد ساکت شید ....تا روشو برگردوند دوباره از اول !!!! l
تا سوار آسانسور شدین یه هات داگ نیم متری از تو کیفتون در بیارین شروع کنید با ولع بخورید همزمان ملچ ملوچ هم بکنید
وقتی همه داشتن پیاده میشدن بگید: مسافرین عزیز کاپیتان با شما صحبت میکنه به امید دیدار شما در پرواز های بعد..
البته اگه دیدین همون پایین تحویلتون دادن به تیمارستان از ما به دل نگیرین.

عجب مکافاتیه وقتی تو امتحانای سخت استاد وقت اضافه میکنه! من نمیدونم چرا یه سری خوشحال میشن!

ﺍصلن ﻭﺍﺳﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ اﻓﺖ ﺩﺍﺷﺖ
ﻭﻗﺘﯽ ﺍﯾﺘﺎﻟﯿﺎ ، ﺍﻧﮕﻠﯿﺲ ﻭ ﺍﺳﭙﺎﻧﯿﺎ ﺣﺬﻑ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﻩ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﻌﺪ
ﺟﺎﻡ ﺩﯾﮕﻪ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻣﺎ ﻧﺒﻮﺩ والاااااا

من خارج رفتن رو فقط به این دلیل دوس دارم که
.
.
.
.
.
وقتی برگردم ایران و

تو تاکسی فرودگاه باشم

به راننده بگم وای

ایران چقدر تغییر کرده

رسیدن آداب دارد..
وقتی رسیدی باید بمانی
باید بسازی..
باید مدام یادت باشد که چقدر
زجرکشیدی تا رسیدی‏‏!‏
که آرزویت بوده برسی..‏!‏
وقتی رسیدی باید حواست باشد
تمام نشوی.......‏!‏